سلامی

غیاث دولت شاه و شهاب اسلامی عماد ملت یزدانی و امام امم

که می گویی که عاشق را نباشد کفر و اسلامی، همان زلف و رخ دلدار باشد کفر و اسلامش

آنقدر فرصت نمییابم که برخوانم دعایی آن چنان محرم نمییابم که بفرستم سلامی

هان پختگان را خام ده ، دردی کشان را جام ده اسلامیان را نام ده ، وز کفر بر ما کش رقم

شدم نزدِ وی و کردم سلامی که دارم با تو از جایی پیامی

من مسلمان بودم ای اسلامیان راه دین این چشم کافر می‌زند

آن دل که به خدمت تو پیوست آورد بر تو جان سلامی

یهودان بدو نرد کین تاختند بر این از چه اسلامیان تاختند؟

سلامی از من مسکین بدان صنوبر بر پیامی از آن مهروی گلعذار بیار

بگوئی از من نادیده کامی به صد خون دل آلوده، سلامی