سقلاطون

با صورت نیکو که بیامیزد با او با جبهٔ سقلاطون با شعر مطیر

چو بر خوانند اشعارم، منقش به معنی‌ها، چو سقلاطون مدهون

بینوا، گر خرقه پوشد از نمد ور توانگر جامه سقلاطون کند

دایم از بهر نثار بزم شه گردون اطلس عقد مروارید بر دیبای سقلاطون ببارد

فتاد حلقه زرین ز طاق نوشروان ز باد حادثه شد خاک فرش سقلاطون

از پی کامش هوا بر کارگاه اعتدال مهره ی بر روی این دیبای سقلاطون زده است

نگویی کز چه می‌گیرد چکاو الحان موسیقار نگویی کز چه می‌بافد تذرو انواع سقلاطون

شب‌بو و اطلسی و میخک و میناگویی کرده فرش چمن از دیبه سقلاطونا

نقش پردازان فطرت کنیتت را از شرف شاید ار نقش طراز چرخ سقلاطون کنند

همه به بدره دهی جعفری و منصوری همه به رزمه دهی ششتری و سقلاطون