سفر

که وقتی در ره چین بود مردی که در دریا سفر بسیار کردی

گه ندیمِ شه و گه یارِ وزیر با سفرهایِ پیاپی کردن

با کمالاتی چنان آن پر هنر تاب همراهی نماندش در سفر

جواب دادم کز عزم این سفر با من مکن عتاب که از تو صواب نیست عتاب

نور چشم و قدرت بست و گشود در تو نانی بود کاندر سفره بود

کوفته بر سفره من گو مباش گُرْسِنه را نان تهی کوفته است

بار غم فراق عزیزان و رنج راه بر جان کشم به بوی وصالش درین سفر

فهرست شهرها و کشورهای سفر شده به قرار زیر است:

بی‌پای چو روز و شب اندر سفریم ای جان چون می‌رسد از گردون هر لحظه تعال تو

تا من چو از سفر برسم از رخان تو بر گل کنم کنار خود ای چون گل بهار

از بهر قدر و نام سفر کرد و تیغ زد قدر بلند و نام نکو یافت لاجرم