سعیر

مرقد توفیق تو جان را رساند بر علو موقف خذلان تو تن را گدازد در سعیر

دوم، عرصه ی رستاخیز است که خداوند فرمود: «و عرضو اعلی ربک صفا» و سوم، بهشت است یا دوزخ. چنانکه خداوند فرمود: «فریق فی الجنه و فریق فی السعیر» و ما اکنون در حال نوردیدن چهارمین سرمنزل ایم و مدتش دوره ی عمر ماست.

آتشی کز آن سعیر آمد بتاب دوزخ از توفان بحرش یک حباب

او همی جوشید از تف سعیر عقل می‌گفتش الم یاتک نذیر

اینکه گفتی کفر محض است ای فقیر درگذر از کفر رستی از سعیر

کی شناسی به جز او را پدر نسل رسول؟ کی شناسی به جز او قاسم جنات وسعیر؟

ز من گرفته به ناحق نعیم دنیا را کنون عقوبتش افکنده در بلای سعیر

نکوه خواه از لطف تو در بهشت بد اندیش از عنف تو در سعیر

هر آن کس سر زحکمش پیچد و با وی شود دشمن مهیا روز محشر، بهر او نار سعیر آمد

محبت تو دلیل است از ثواب بهشت عداوت تو نشان است از عذاب سعیر