سعر

بگو تا کی حلال سعر گردون نماید هر شبی لعبی دگرگون

گر پیش حسودت سعر از آهن و سنگ است با نوک سنان تو پرندست و حریرست

چو ماه نو مکن‌گردن‌کشی‌گر نیستی ن که اینجا جپ سعرداری‌کمالی نیست‌کاملرا

پس بعد از آن منصور که خلیفه بود اندیشه کرد تا قضا به یکی دهد و مشاورت کرد بر یکی از چهارکس که فحول علما بودند و اتفاق کردند. یکی ابوحنیفه، دوم سفیان، سوم شریک، و چهارم مسعربن کدام.

این بگفت و نجات یافت. پس مسعر پیش خلیفه رفت و دست خلیفه بگرفت و گفت: چگونه ای ومستورات و فرزندانت چگونه اند؟

سَعِیراً نامی است آتش را که برافروخته باشند و گرم کرده، گویند: درکه ششم است از درکات دوزخ، یقال استعرت النّار تستعر، و سعرتها فهی مسعورة، و ناقة مسعورة، بها سعر ای جنون، و فلان مسعر حرب اذا کان یشعلها.

وَ إِذا رَأَوْا تِجارَةً قیل فی التفسیر: اصاب اهل المدینة جوع و غلاء سعر فقدمت عیر دحیة بن خلیفة الکلبی من الشام و معه میرة و کان رجلا تاجرا. و کان ذلک قبل ان یسلم. فوافق قدومه وقت صلاة الجمعة. فانفضوا عن النّبی (ص) و ترکوه قائما فی الخطبة علی المنبر و لم یبق مع النّبی (ص) الّا اثنی عشر رجلا. و فیهم ابو بکر و عمر و قیل: لم یبق معه الّا ثمانیة نفر.

خشک شد سعری خری که نبود آن چنان گاو ریش در صد ده

فروزی آتش طلعت بهر بزم باحشائی لقد سعرت جمراً

سبوه بیوم سعرت جاحم الوغا وفی وجنیته جنه و سعیر