سروان

آنکه، همچون به شاه شرق، بدوست از همه خسروان امید جهان

یک فروند اف-۱۴ توسط سروان احمد مرادی طالمی به بغداد منتقل شد. کابین عقب وی، سروان حسن نجفی بود که با عراقی‌ها همکاری نکرد و در سال ۱۳۶۹ همراه با دیگر اسرا، به ایران بازگشت. مرادی، مرداد سال ۱۳۶۶ در ژنو سوئیس توسط تک‌تیرانداز ناشناس به قتل رسید. در اظهاراتی که روح‌الدین ابوطالبی از افسران بازنشسته نیروی هوایی با خبرگزاری مهر داشته، ماجرای پناهنده شدن احمد مرادی اینگونه نقل می‌شود:

دست را بر چشم بینا می‌نهی بر بساط خسروان پا می‌نهی

خسروان از خدمت فتراک تو جویند فخر صفدران از طاعت درگاه تو گیرند نام

جز او به مشرق و مغرب ز خسروان‌که شکست به نیم روز صف رزم صد هزار سوار

در این سال‌ها آثار معتبری چون «دختر سروان»، «دوبروفسکی» و «بی بی پیک» را نوشت و در همین ایام منظومه «سوارکار مفرغی»، «ترانه‌های اسلاو غربی» و چندین داستان منظوم و اشعاری با عمق فلسفی سرود. به عقیده منتقدان، منظومه «سوارکار مفرغی» قله آثار پوشکین در این ژانر بوده و از بی نظیرترین آثار ادبی روسیه به حساب می‌آید و جزء معدود آثاری ست که در زمان حیات شاعر انتشار یافت. پوشکین در سال ۱۸۳۶ مجله «معاصر» را بنیان نهاد که بهترین نشریه دوره ای روسیه در قرن نوزدهم محسوب می‌شود.

روا باستوس، برنده جایزه ادبی سروانتس سال ۱۹۸۳، به رغم انجام یک عمل جراحی قلب، هشتاد و هفت سالگی درگذشت. وی اولین‌بار در سال ۲۰۰۳ برای بیماری قلبی تحت درمان قرار گرفت.

بنده فرمانند گرد بارگاهت خسروان اوحدی نیزت گدای بارگاهست، ای صنم

آن عقابم من که باشد جای من یا به دست خسروان یا در قفس

خورشید خسروان ملک اتسز، که دور چرخ صاحب قران نیاورد چون او بصد قران

چرا بیشکین خواند او را سپهر که هست از چنان خسروان بیش مهر

خسروان را کاشکی ننشانیی خویش را از استخوان برهانیی

در مجمعی که شاه و دگر خسروان بوند او کل بود که سهم بر اجزا برافکند