سرشکن

هر ضعیفی است بدور توزبس نیرومند نه عجب شیشه اگر سرشکند از سندان

صبر باید کرد سالی راست تا گل بردمد وز تگرگ سرشکن بر سر کنندش سنگسار

صدگره افتد به‌هردلی که‌به گیتی‌است گرش به دلها کنند سرشکن اندر

چون سبحه در این معبد عبرت چه جنون است ذکر حق و برهم زدن و سرشکنی‌ها

ای جلوهٔ تو سرشکن شان آفتاب خندیده مطلع تو به دیوان آفتاب

عاقلان با همه شوریده دلی حیرانم کز چه طفلان سرشکند هراسان از من

خلق را بر سرهر لقمه ز بس سرشکنی‌ست ناشتاگر شکنی قلعهٔ خیبر شکنی‌ست

ما صافدلان سرشکن طبع درشتیم بر سنگ ترحم نبود شیشه‌گران را

خوش آن سرشکن، کش سراکنون شکست همین جا ز اندیشه ی حشر رست

ذوق غم توشانه کش طره طرب شوق لب تو سرشکن شحنه الم