سرخس

مقبره شیخ ابوالفضل در شهر سرخس ترکمنستان قرار دارد

اهل سرخس می نشناسند حق من تا رحلتی نباشد ازین جایگه مرا

نقلست که در سرخس جوانی بود واله گشته ونماز نمی‌کرد گفتند چرا نماز نمی‌کنی گفت: آب کجاست دستش بگرفتند و بر سر چاه بردند و دلو بدونمودند سیزده شبانه روز دست در وی زده بود شیخ ابوالفضل گفت: او را در خانه باید کرد که دور کردهٔ شرع است.

از چه بی‌زنگار سبزست از ریاحین بوستان از چه بی‌شنگرف سرخست از شقایق کوهسار

آرامگاه مشهور ابوسعید ابوالخیر در ۵ کیلومتری شمال شهرک میهنه، زادگاه وی، ناحیه‌ای بین سرخس و ابیورد و

تب زردست رشتهٔ چَه اوی مرگ سرخست رفتن ره اوی

. . . ن سوی سرخس کنی وز باد شلغم مرد وار تیزها در سبلت مجدودبن آدم زنی

طایفهٔ جانی قربان به تدریج در آن منطقه قدرتی بهم رساندند شهرستان‌های نسا، ابیورد، کلات، سرخس، مرو، هرات و بلخ را زیر سلطهٔ خود آوردند، و مرکز حکمرانی را کلات قرار دادند.

یعنی از درگاه دارا زی سرخس اسب‌ راندم‌ سوی سالو از خری

آصف‌آباد (سرخس)، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان سرخس در استان خراسان رضوی ایران است.

اسلام قلعه، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان سرخس در استان خراسان رضوی ایران است.

و اندر سرخس دو پیر بودند: یکی لقمان و دیگر ابوالفضل حسن، رحمة اللّه علیهما. روزی لقمان به نزدیک ابوالفضل اندر آمد، وی را یافت جزوی اندر دست. گفت: «یا اباالفضل، اندر جزو چه جویی؟» گفت: «همان که تو اندر ترک وی.» گفت: «پس خلاف چراست؟» گفتا: «خلاف تو می‌بینی که از من می‌بپرسی که چه می‌جویی. از مستی هشیار شو و از هشیاری بیزار گرد، تا خلاف برخیزدت، بدانی که من و تو چه می‌طلبیم.»

پوپک دیدم به حوالی سرخس بانگک بر برده به ابر اندرا

احمد بن طیب سرخسی با کنیهٔ ابوالعبّاس (؟ -۸۹۹م)، تاریخ‌نگار، سیاست‌دان، زبان‌شناس و فیلسوف ایرانی در سدهٔ سوم هجری بود که در رشته‌های تاریخ، سیاست، موسیقی، ادبیات و زبان عربی سرآمد بود، در بغداد، به‌عنوان مشاورِ خلیفه متعضد عباسی گرامی داشته می‌شد.

از اکابر مشایخ سلسلهٔ علیّهٔ سهروردیه است و نسبت ارادت وی بدین نسبت است. وی مرید شیخ عبدالرحمن نظری بوده و او مرید شیخ جمال الدین و او مرید شیخ حسام الدین و او مرید شیخ عبدالصّمد و او مرید شیخ نجیب الدّین علی سرخسی و او مرید شیخ شهاب سهروردی و او مرید شیخ نجیب سهروردی و او مرید شیخ احمد الغزالی و او به چند واسطه به شیخ معروف کرخی بوّاب و مرید حضرت امام همام علی بن موسی الرضا منتهی می‌شود. وفات جناب شیخ در دوم شوّال در سنهٔ ۸۳۳، تیمّناً و تبرّکاً از او نوشته شد:

آبمال، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان سرخس در استان خراسان رضوی.

بیاموز ازین مهره لاجورد که با سرخ سرخست و با زرد زرد