سرایند

محمدحسین بُشرویه‌ای (۱۴ شهریور ۱۲۷۶ – ۱۶ اردیبهشت ۱۳۴۹) شناخته‌شده به نام بدیع‌الزمان فروزانفر؛ ادیب، نویسنده، مترجم، سراینده و پژوهشگر ادبی ایرانی و مدرس دانشگاه برجسته در زمینهٔ زبان و ادبیات فارسی بود. او یکی از مولوی‌پژوهان بزرگ امروزی بود و در این زمینه آثار ارزشمند گوناگونی را نگاشت. فروزانفر همچنین سال‌ها استاد کرسی‌دار ادبیات فارسی در دانشگاه تهران و نیز از کارمندان فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود.

کنون ای سراینده داستان زنه بیشه آرم سخن در میان

هر بیت که سید ز سر ذوق بگوید سریست که مستان همه آن بیت سرایند

شعر «عاشقی ارمنی» یکی از عرصه‌های پربار و غنی آفرینش هنری فولکلوریک و ادبی است. شعر عاشقی در ادبیات ارمنی دارای اهمیت فراوانی است و بخش نسبتاً بزرگی از ادبیات شفاهی و مکتوب این ملت را به خود اختصاص می‌دهد. عاشق‌ها مقبول‌ترین و محبوب‌ترین نغمه پردازان و سرایندگان مردم هستند و هنر آن‌ها با توده‌های وسیع مردم نزدیکی و ارتباط معنوی دیرسال و استوار دارد.

زیبایی، راحتی، و تمایز این اشعار به کام اِدواردین‌ها (طرفداران او) و شماری از نویسنده و سراینده‌ها بسیار شیرین آمد و لذا تا قبل و بعد از جنگ جهانی مورد توجه بود.

هرسو که سرایند حدیث از گل و از مل لعل تو و رخسار تو نعم البدل استی

به نوروز بنشست و می نوش کرد سرود سرایندگان گوش کرد

ابوحَفص حکیم پسر احوص سُغدی موسیقی‌دان و شاعر پارسی‌گوی سغدی پایان سده سوم و آغاز سده چهارم است. او از پیشگامان ادب پس از اسلام و نخستین سرایندگان شعر پارسی بود و اختراعِ سازِ شهرود نیز از او است. ابوحفص سغدی فرهنگ واژه‌ای نیز نوشته بود، که امروزه از میان رفته‌است.

هنگام مرگ، نیویورک تایمز او را «معروف‌ترین سرایندهٔ شعر طنز در کشور» نامید.

هر بهاران به چمن ای گل گلزار رسول بلبلان را تو سراینده و قوّال کنی

آرامگاه سعد الدین نزاری قهستانی، ملقب به حکیم نزاری، سراینده و شاعر سده هفتم هجری، یکی از نقاط دیدنی و تاریخی شهر بیرجند است که در بافت قدیمی شهر واقع شده‌است. طرح این بنا گرفته شده از معماری ایرانی-اسلامی است. این بنا در تاریخ ۲۴/۳/۱۳۹۶ به شماره ۳۰۱۶۳ به فهرست آثار ملی ایران افزوده شد.

سراینده دهقان مؤبدنژاد چنین از قمررخ سخن کرد یاد

شوند اهل سپاهان غلام طبع کمال گر این دو بیت سرایند مطربان عراق

درین بحر بیتی سرایند و بس که در هیچ بحری نگفته‌ست کس

حرکت در قلم نکته سراینده ی من شوخی مصرع آن قامت موزون نگذاشت

سراینده بسیار همراه کرد به افسانه‌ها راه کوتاه کرد

اِستابات ماتِر از ۱۷۲۷ میلادی تاکنون به عنوان بخشی از دعاهای کلیسای کاتولیک بر اساس ملودی آوازهای کلیسایی ساده‌خوانی خوانده می‌شود. سراینده شعر به درستی شناخته شده نیست و آن را به چند تن، از جمله یاکوپونه دا تودی و اینوسنت سوم نسبت داده‌اند.