سحار

هم دشمن جادویی و هم آفت سحار

درین اشعار من ذکر تو کردم علم کردم برین اسحار گل را

شرح رای تو دهد شمع فلک در اصباح دم زخلق تو زند باد صبا در اسحار

کلک سحار تو چون شعر نویسدگویی صورت روح‌ کند بر پر جبریل نگار

کشم در رشتهٔ فکرت لالی ز آغاز لیالی تا به اسحار

نخرم سحر جادوی بابل در بر چشمکان سحارت

سحار ندیدیم زره‌پوش و معربد عطار نخواندیم کمندافکن و خونخوار

• ابوذر، عبدالحمید جودةالسحار، علی شریعتی، چاپ تهم(۱۳۸۹)، انتشارات الهام، ۹–۱۳-۶۰۷۱–۹۶۴

«کسدگوار» از سید ظهور شاه هاشمی، «شَپْ سحار اندیم» و «روچگر» از عطا شاد، «زرنوشت» از مبارک قاضی و «مکرانی شَیْر» از مولانا عبدالله روانبد برخی از مشهورترین دفاتر شعر به چاپ رسیده شاعران بلوچ در دوره معاصر می‌باشند.

بر حیرت من بین و از آن روی نظر بند تا فتنهٔ آن جادوی سحار نگردی

بسوز و ساختن صابرین فی الآفات بآه و زاری مستغفرین بالاسحار

که از تبریز پیغامی فرستی که اینست لابه ما اندر اسحار