ستمکار

در لطف لبان تو لطیفی‌ست ستمکش وز قهر میان تو ضعیفی ست ستمکار

مرد که گردن کشد از حکم پیر سیلیش از دیو ستمکار به

ببخشای بر من که بیچاره‌ام وگر چند بر خود ستمکاره‌ام

و خدا برای کسانی که ایمان آوردند داستانی پدیدآورد؛ [آسیه] زنِ فرعون را، آن زمان که گفت: پروردگارا! نزدیک خویش خانه‌ای برایم در بهشت بنا کن، و از فرعون و کردارش رهایی‌ام دِه، و از قومِ ستمکاران آزادم ساز. (۱۱)

هیچ نگذشت از ستم بر ما ز چنگیز مغول کز رضاخان ستمکار ستم‌گستر گذشت

و خدا برای کسانی که ایمان آوردند داستانی پدید آورد؛ [آسیه] زنِ فرعون را، آن زمان که گفت: پروردگارا! نزدیک خویش خانه‌ای برایم در بهشت بنا کن، و از فرعون و کردارش رهایی‌ام دِه، و از قومِ ستمکاران آزادم ساز. (۱۱)

مرا هر کس که بیرون می‌کشد از گوشهٔ خلوت ستمکاری است کز آغوش یارم می‌کشد بیرون

به گفته سید مرتضی و فاضل مقداد، مفسران شیعه، طبق (لا یَنالُ عَهدی الظالمین) کسی که مرتکب گناه شود، ظلم کرده‌است، زیرا حدود الهی را نقض نموده و به نص قرآن و هر کس از حدود الهی تجاوز کند، ستمکار است[ح] ظالم می‌باشد. و مقصود از عهد، امامت است؛ زیرا پیش از آن، جمله: (إِنّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إِماماً) آمده‌است، و ابراهیم مقام امامت را برای فرزندان خود درخواست کرد و خداوند گفت: عهد من به ظالمان نمی‌رسد. اگر مقصود از عهد، امامت نباشد، پاسخ با سؤال هم آهنگ نخواهد بود.

از باد صبا بگریز ای پشه بیچاره وز گربه همی پرهیز ای موش ستمکاره

گر وفا داری به دیگر کس ندانم لیک با من جز ستمکاری نداری

وی بوی قاضی و ستمکاره روز محشر شوی تو بیچاره

هر چند روزگار ستمکار و کینه جوست چشم ستمگر تو بود کینه خواه تر

وعده کردی که به من یک دل و یکرو باشی نه ستمکار و دل آزار و جفا جو باشی