سبکدل

اگر فرمان دهد شاه سبکدل بیارد نامه شاه تنگ دل

گرچه سبکدل شده‌ام هم ز خود بر دل خود سخت گران بوده‌ام

ساقی از رطل گرانسنگی سبکدل کن مرا حلقه بیرون این دنیای باطل کن مرا

گر سبکدل گردد از غم هست جای آن ، از آنک بر دل من بار عشق گردد او گران گردد همی

سبکدلان چو به فتراکشان درآویزند به طی نیم قدم در هزار فرسنگند

در عشق تو بس سبکدل افتادم کز بادهٔ عشق سر گران دارم

زان روز مرائی شد و گشته ست سبکدل سالار، سبکدل نشود میرمرائی

اندرین موضع طبیب آن حاذقست کو به من گفت این سبکدل عاشقست

سبکدلم، نپسندی مرا به بند گران که طوق فاخته هرگز نبوده از آهن

ای شاعر سبکدل با من چه اوفتادت پنداشتم که زینت بیشست هوشیاری