سباک

کیسه عمر تهی چون شود از غم مارا چو ازین نوع گهر کوزه سباک پرست

این ندعید است و من نه مادح میر او نه صراف نظم و من سباک

پراندیشه شد نامجوی از سباک دلش گشت زان پیر پر بیم و باک

درست و خرده این کارخانه مغشوشست نخورد داروی سباک اگر گداخت یکی

بخت او کز نژاد توفیق است زر و سیم مراد راسباک

درست شهر بخارا ز من بفتنه درند تو دور ازین چشم و پاکی از نژاد و سباک

به هیچ داروی سباک غش برون نرود به غیر از این که در آتش نهند سیم دغل

یکی نامور بود نامش سباک ابا آلت و لشکر و رای پاک

دبیر‌ان را به آتشگاه سباک گهی زر در حساب آید گهی خاک

چو شد چادر چرخ پیروزه‌رنگ سپاه سباک اندر آمد به جنگ