ساغرکش

برون خرام و بیارای بزم و خوش بنشین غزل سرای و گریبان گشای و ساغرکش

به ساغرکشان شراب ازل به میخوارگان می لم یزل

درین میخانه خواهی سبحه‌گردال‌خواه ساغرکش همین هوشی که ساز توست خواهد بی‌خودی‌ها شد

در عهد ملک غم را از شهر به در کردند شکرانهٔ این شادی ساغرکش و خندان باش

طاووس این بهارم ساغرکش خمارم در راه انتظارم صد چشم و یک پریدن

بت ساغرکش من تا بشد از مجلس انس آبروی قدح و رونق خمّار برفت

تا خون‌که ساغرکش آرایش نازست از رنگ حنا می‌رسد آیینه به چنگی

تا مقصد خویش از می و معشوق توان یافت ساغرکش و با شاهد مقصود قرین باش

خمستان در رکاب گردش رنگم چه سحرست این به یاد نرگسی ساغرکش اعجاز می‌آیم

ساغرکش این میکده مخموری راز است خمیازه مهیاکن و بر حلقهٔ در زن