معنی کلمه ساعی در لغت نامه دهخدا
درین بحرجز مردساعی نرفت
گم آن شد که دنبال راعی نرفت.سعدی ( بوستان ). || دونده. ( غیاث ) ( آنندراج ). شتابنده. برید. قاصد. پیاده : قال فلم یمض علی ذلک غیر لیلة... حتی ورد ساع من الصالح بن رزیک الی طرخان. ( یاقوت معجم ج 1 ص 418 س 1 ). || خزنده. || غمزکننده. ( مهذب الاسماء ). غماز. ( غیاث ) ( دهار ). سخن چین. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). بدگوئی کننده. ( غیاث ). بدگو. مضرب. نمام. واشی. دو بهم زن. ماهس. ماحل. محول. بائع. ناغز. مثْلِث. آنکه سعایت کند :
تا بود صبح واشی و نمام
تا بود باد ساعی و غماز.مسعودسعد.وفا باری از داعی حق طلب کن
کزین ساعیان جز جفائی نیابی. خاقانی.اما پادشاه بتحریض ساعی نمام...انصاف من نمی فرماید. ( سندبادنامه ص 134 ).
|| کارشکن. || والی بر هر کار و بر هر قوم که باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). والی و کاردان است برهر کاری و گروهی که هست. ( شرح قاموس ) ( قطر المحیط ). || کاسب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || باج و خراج ستان. || کسی که کاری بر کسی افکند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || فراهم کننده و فراهم آورنده صدقه. ( مهذب الاسماء ) ( دهار ). والی صدقات. فراهم آورنده زکوة. مصدق. جابی. عامل. گیرنده زکوة و باج. عامل صدقات. || مهتر جهودان و ترسایان. ( منتهی الارب )( ناظم الاطباء ). ساعی از برای جهودان و ترسایان سرکرده ایشان است. ( شرح قاموس ) ( قطر المحیط ). ج ، سُعادة.
ساعی. ( اِخ ) افندی از متأخران شاعران و خطاطان و از مردم تبریز بود. وی بسال 1218 هَ. ق. متولد شد و در 1240 به بایزید وبعد به استانبول رفت و در آن شهر به حکاکی میگذرانید. در 1251 به دعوت محمدعلی پاشا بمصر رفت و در دارالطبع بکار اشتغال یافت. بعد از مرگ محمدعلی پاشا به استانبول بازگشت و به مدیریت ثانیه مطبعه عامره تعیین شد و چندی بعد خود چاپخانه ای دایر کرد. ولی بعدها باز بمصر سفر گزید. وی از اکثر فنون بهره مند بود وبرای خط تعلیق حروف ریخت. ( از قاموس الاعلام ترکی ).
ساعی. ( اِخ ) تخلص امین زاده عبدالکریم است که از شاعران عثمانی قرن دهم هجری است. ( از قاموس الاعلام ترکی ).