سازوکار

این عارضهٔ عصبی را با پدیدهٔ انکار فرق دارد که نوعی سازوکار دفاعی روانی است، اما تلاش‌هایی صورت گرفته تا توضیح مشترکی برای این دو واقعه یافت شود. اَنوسوگنوزیا معمولاً در همراهی با اِیسوماتوگنوژیا دیده می‌شود که در آن، فرد وجودِ بخشی از بدن خود (مثلاً دست یا پا) را انکار می‌کند.

سازوکار آزمایش، که در مقاله کیم و همکاران به تفصیل شرح داده شده، در شکل 2 نشان داده شده است. لیزر آرگون فوتون‌های تکی 351.1 نانومتری را تولید می کند که از یک دستگاه دو شکاف عبور می‌کنند (خط مشکی عمودی در گوشه سمت چپ بالای شکل).

در آغاز قرن بیستم، قانون جهانی گرانش نیوتن برای مدتی بیش از ۲۰۰ سال به عنوان توصیف پذیرفته شده برای گرانش بین اجسام مطرح بود. در این مدل، گرانش ناشی از نیرویی جذب‌کننده بین دو جسم — با سازوکاری نامعین — است. هرچند خودِ نیوتن نیز با طبیعت ناشناخته این نیرو مشکل داشت و برخی مسائل نظیر انتشار این نیرو با سرعت بی‌نهایت مبهم بود، این مدل برای توصیف حرکت تحت گرانش بسیار موفق ظاهر گردید: حرکت سیارات در سامانهٔ خورشیدی را به خوبی توصیف می‌کرد و زمان ظاهر شدن ستارگان دنباله‌دار را به دقت پیش‌بینی می‌نمود.