ساختنی

از شفاخانه لطفش چو دوا میطلبی چون من سوخته با درد و الم ساختنی ست

گر تو در مجلس خاصش ز ندیمان نشدی همچو خجلت زده با سوز و ندم ساختنی ست

چون نیست عنان اختیارم در دست هم ساختنی است چاره هرگونه که هست

منکر مشو افسانه پروانه و شمع است کاین قصه بود سوختنی ساختنی نیست

درد او را دوا شناختنی‌ست چون شناسی علاج‌‌، ساختنی‌ست

من حسینم ز در دوست مرانید مرا منزل سبط نبی بیت حرم ساختنی ست

وَ مَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِیداً (۱۴) و او را مهتری دادم و کار ساختم کار ساختنی‌

إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْداً (۱۵) ایشان دستانی می‌سازند نهانی ساختنی.

از شاخ بریده و گل چیده چو طفل پیوسته خراب گلستان ساختنی

عود دل تا نفسی دم زند از سوز درون سینه سوخته را مجمر غم ساختنی ست