سؤال

بیمار را که از تو سؤال دوا کند بهر شفا بس است همین شربت جواب

سؤال اوست از اسرار منصور سؤال اوست از موسی و از طور

ممکن شودی جستن گر روی طلب بودی معلوم شدی آخر گر روی سؤالستی‌

بر فقیران بسته‌ای راهِ سؤال از سرکشی بسته برگردد دهانِ مور از خرمن ترا

که داند عشق را هرگز نهایت سؤالی مشکل آوردی و منکر

لن ترانی شد جواب موسی عمران ز طور بر تو خود ظاهر شد انوار مقدس بی سؤال

در دانش و کمال به حدیّ که بی‌نظیر گفتی سؤالِ نامده در لفظ را جواب

ما را سؤال در صف محشر زحیدر است عاشق نداشت غیر جواب سؤال دوست

هر سؤالی کز آن لب سیراب دوش کردم همه بداد جواب

اسرار حقیقت نشود حل به سؤال نی نیز به در یافتن حشمت و مال

یادم می‌آید که ناراحت شدم. از این‌که این سؤال، حتی پرسیده شده بود، ناراحت شدم.