زیگموند ( نروژی باستان: Sigmundr ) یکی از قهرمانان اساطیر اسکاندیناوی که داستان های او در ولسونگا ساگا آمده است. او به همراه خواهر دوقلویش زیگنی، و نه برادرش فرزندان ولسونگ و همسرش هیوردیس به شمار می روند. زیگموند پدر زیگورد، پهلوان اژدهاکش و شخصیت اصلی حماسهٔ ولسونگا ساگا است. زیگموند تنها کسی بود که توانست شمشیر جادویی گرام را از تنهٔ درخت عظیم بارن استوکر بیرون کشد ( بسیار شبیه به افسانهٔ شاه آرتور و شمشیر اکس کالیبور ) . اُدین به رهبرانی که عهد می بستند، جنگجویانی را که در نبرد از پا درمی آوردند به اُدین اعطا دهند، شمشیری شکوهمند هدیه می داد. بدین سان به روایت از ولسونگا ساگا از روایت ها و اشعار ادبی سدهٔ سیزدهم، هنگامی که زیگنی با زیگایر، شاه گوتلند ازدواج نمود، جشنی در تالار ولسونگ برقرار گشت. در میانه جشن، اودین، در لباس مبدل یک گدا وارد تالار شد و شمشیری بی نظیر و فاخر را در تنه درختی که تالار وولسونگ گرداگرد آن ساخته شده بود فرو کرد و اعلام نمود: شمشیر از آن کسی است که بتواند آن را از درخت بیرون کشد. شمشیر به دارندهٔ خود اجازه می داد تا در تمامی جنگ ها پیروز شود. از طرفی زیگایر نیز خواهان شمشیر بود، اما زیگموند با او به مخالفت پرداخت و شمشیر را بیرون کشید، بدین ترتیب خشم و حسادت زیگایر را برانگیخت به طوری که در فکر توطئه ای برای از بین بردن ولسونگ و خانواده اش افتاد. هم بدین روایت زیگموند سال ها قهرمانانه در راه ادین جنگید و سرانجام زمانی که خدا بر آن شد که او را در شمار جنگجویان خاص خویش درآورد، زندگی او به سر آمد. در انتها پدر و برادران زیگموند کشته می شوند، اما او جان سالم به در می برد و همراه با خواهر خود در پی انتقام از زیگایر می شوند. بعدها زیگموند به طور ناخواسته با خواهر خود همبستر می شود ( زیگنی خود را به شکل ساحره ای در آورده بود ) . در روایت مرگ زیگموند مردی یک چشم با کلاهی لبه پهن، که همانا اُدین است، در میدان جنگ بر زیگموند پدیدار و شمشیر او گرام را توسط نیزه اش می شکند.
جملاتی از کاربرد کلمه زیگموند
زیگموند فروید در مقاله توضیحات، کاربردها و راهکارها ۱۹۳۳، در مورد او می‌گوید:
سولوگامی دارای یک وجه مشترک است، «نارسیسیسم» یا «خود شیفتگی» محور اصلی این پدیده است. در همین راستا کریستوفر لاش، نویسنده و منتقد فرهنگی در کتاب پرفروش خود با عنوان «فرهنگ خودشیفتگی» که بر اساس مقاله کلاسیک زیگموند فروید با نام «در مورد خودشیفتگی» نوشته شده، ازدواج با خود را یک پیامد منطقی از خودشیفتگی دانسته‌است. خودشیفتگی به عنوان احساس خودبزرگ‌بینی و عشق بیش از حد به خود تعریف شده‌است.
وی زاده پدری لهستانی و مادری انگلیسی-ایرلندی بود؛ و در ۱۸ سالگی جایزه‌ای ویژه در ریاضیات را به خاطر حل مسئله‌ای مطرح شده از سوی پاسکال دریافت نمود. اما برگسون تحصیلات ریاضی خود را پی نگرفت و به دنبال تحصیلات آکادمیک در رشته‌های فلسفه و روانشناسی رفت و نخستین اثرش را در سال ۱۸۸۶ میلادی با عنوان «انگیزه ناخودآگاه در حالتهای هیپنوتیز» در حالی به رشته تحریر درآورد که اثر معروف زیگموند فروید و بروئر در مورد هیستری تا ده سال پس از آن یعنی در سال ۱۸۹۶ میلادی منتشر نشد. همین علاقه وافر برگسون به نقش خاطرات ناخودآگاه در قوه شناخت باعث شد به سرپرستی انجمن تحقیقات روانی لندن برگزیده شود.
صاحب بعدی شرکت کارل کوتهلف زیگموند بومه بود کسی که به نشر تعداد زیادی از آثار باخ پرداخت. مدتی کوتاه پس از مرگ بومه مالکیت شرکت به یک مؤسسهٔ خیریه انتقال یافت و سپس در سال ۱۸۶۰ به جولیوس فریدلندر فروخته شد. فریدلندر با دکتر مکس آبراهام شریک شد کسی که نام ادیشن پیترز را بر روی شرکت گذاشت.
زیگموند فروید به شدت ضد آمریکایی بود. پیتر گی، مورخ می‌گوید «فروید با نگاهی ناقص و کلی، کاملاً ناباورانه و با تصور وحشیگری خیالی به جامعه آمریکا برخی از نیازهای درونی خود را تخلیه کرده‌است». گی معتقد است که ضدآمریکایی فروید اصلاً در مورد ایالات متحده نبوده‌است.
افراد مبتلا به این عارضه همواره به دنبال انجام اعمالی هستند که به تحریک دهان‌شان مرتبط است مانند گاز گرفتن، پستانک خوردن، مکیدن چوب سیگار و غیره. این عارضه نخستین بار توسط زیگموند فروید توضیح داده شد.
کارهای برنِیز بر دو پایه قرار داشتند: نخست این که توده‌ها بیش از حد احمق و بی‌عقلند و بیش از حد تحت تأثیر عواطف و تکانه‌ها هستند از این جهت نمی توان به تصمیم آن‌ها اعتماد کرد. دوم این که می‌توان از دیدگاه‌های زیگموند فروید دستکاری مؤثر افکار عمومی در ابعاد گسترده استفاده کرد. مهم‌ترین ایده‌ای که برنِیز از آموزه‌های فروید فرا گرفت، ایده ذهن ناهشیار بود؛ زیرا تسلط بر ذهن ناهشیار مردم باعث تسلط بر امیال و ترس‌های آن‌ها و دستکاری مؤثر ذهن مردم در جهت اهداف دلخواه می‌شود.
زیگموند فروید در کتاب موسی و یکتاپرستی، موسی را در دورهٔ اخناتون می‌داند. فروید نتیجه می‌گیرد که موسی به دین یکتاپرستی آتُن گرایش داشته اما به علت سست شدن قدرت امپراتوری پس از اخناتون و طرد دین اتن توسط مصریان، موسی این دین را به‌جای ادامه در مصر، به قوم یهود منتقل می‌کند. یهودیان آن زمان در قلمرو مصر ساکن بودند. موسی همچنین رسم مصریِ ختنه را به قوم یهود داد.
در سال ۱۸۸۶. روان‌شناس اتریشی، با استفاده از این واژه در پژوهش‌های خود، این تعاریف را در علم روانشناسی تثبیت کرد. زیگموند فروید نیز در سه مقاله در ارتباط به تئوری‌های خویش که بر نظریه‌های جنسی تأکید می‌کردند از این واژه‌ها استفاده نمود که در علم پزشکی این لغات را گسترش داد.[نیازمند منبع]
او از سال ۲۰۰۳ ویراستار ترجمه‌های جدید نوشته‌های زیگموند فروید در انتشارات پنگوئن است. او همچنین یکی از همکاران نقد کتاب لندن است.
