زیت

روزیت دوست گشت و شبی دشمن گاهی نژند کرد و گهی شادت

نه زو هرگز بدی خیزد نه از بدخواه او نیکی چو زیتون بر نیارد خار و نارد خار بر زیتون

ولکن نه هر کجا نور عقل بیشتر یابی لازم آید که نور باشد بیشتر خلق آنند که نور عقل ایشان بی نور عشق است چنانکه فرمود: «یکاد زیتها یضیء و لو لم تمسسه نار.»

دریا نه آب، بل به مثل آب است چون بر لبش نه تین و نه زیتون است

بود روشن خود این مصباح میمون از آن فرخ درختی کوست زیتون

می کشی خلق که از حسن خودم این سوداست مکن این سود که روزیت زیان خواهد داشت

همه روزیت عید باد و همه خوشتر و بهترت از اکنون باد

چون هر روزیت بیشتر دیدم ناز هر روز بتو بیشترم گشت نیاز

پیغمبری ولیک نمی‌بینم چیزیت معجزات مگر غوغا

در عجب ماندند جمله اهل بیت پر شد این قندیل زین یک قطره زیت

فرهنگ انگلیسی آکسفورد علاوه بر این او را واضع دو واژهٔ دیگر نیز می‌داند: «پوزیترونیک» و «روان‌تاریخ».