زون

افزون بر الگوهای ایستا، ممکن است از الگوهای پویا مانند نوسان نیز سخن به میان آید.

چون توان کوشیدن افزون زین که می کوشد عدوت در نبردت ساخته ست از جان و دل تیر و سپر

زین فزون از ملکان نیز نباشد ملکی هر که مولای کسی باشد، مولا نشود

بسی نمانده که تا کردگار هر دو جهان دهد ز هر دو فزون بر جهانیان ظفرت

ای پندگو، گر شد فزون از خوردن خون جگر چون من نخواهم زیستن دانم چه بر دل می کنی

گر فزونی نپذیرد جز کاهنده چه همی بایدت این چونین افزونی؟

گفت افزون زانچ تانم گفت من گفت اکنون زود خردش در شکن

مسرع حکم تو صد بار فزون چرخ را گفته بود کز ره برد

لطفت افزون بود ایجان ز ملک صد چندان کز بشر لطف پری یا زپری لطف ملک

بخواندش نهانی و با او بساخت فزون از سه سال او همی مهر باخت

ز تیغ خصم کش او فزون تر آید کار اگر به عزل اجل ز آسمان رسد فرمان