زورآوری

بسکه گردیده است از اندیشهٔ قهر تو سست نیست گیرایی چو گل با پنجهٔ زورآوری

زین سرکشان که دعوی زورآوری کنند شاخ غرور رانشکسته است هیچ کس

نه هر که دعوی زورآوری کند با ما به سر برد، که سعادت به پهلوانی نیست

یکی پنجهٔ آهنین راست کرد که با شیر زورآوری خواست کرد

چشم بیمار تو را نازم که با صاحب دلان دعوی زورآوری در ناتوانی می‌کند

این همه زورآوری و مردی و شیری مرد ندانم که از کمند تو جسته‌ست

ازو خواست نیروی زورآوری که تا اندر آید بدان داوری

کمان را بود گرچه زورآوری نشاید گذشت از سنان سرسری

هر بی جگری را که به زورآوری محکم بر خشم مسلط نشود، مرد ندانی

دارد از زورآوری خم در خم صید نهنگ سر فرو نارد به صید ماهیان قلاب من