زمره

سلیم و بارکش می‌باش تا عارض بروز دین کند عرضه ترا بر حق میان زمرهٔ نیکان

سید جمع رسل احمد مرسل که شدست حاصل هر دو جهان زمره انسانی را

«المُرَقَّعةُ قَمیصُ الْوَفاءِ لِإهْلِ الصَّفاءِ و سِرْبالُ السُّرُور لِأهلِ الغُرورِ.» مرقعه پیراهن وفاست مر اهل صفا را و لباس سرور است مر اهل غرور را؛ تا اهل صفا به پوشیدن آن از کونین مجرد شوند و از مألوفات منقطع گردند، و اهل غرور بدان از حق محجوب شوند و از صلاح بازمانند. در جمله مر همه را سِمَت صلاح و سبب فلاح است و مراد جمله از آن محصول. یکی را صفا بود و یکی را عطا، و یکی را غطا و یکی را وطا. امید دارم به حسن صحبت و محبت یک‌دیگر همه رستگار باشند؛ از آن‌چه رسول -صلَّی اللّه علیه و سلّم- گفت: «مَنْ أَحبَّ قَوْماً فَهُو مَعَهم. دوستان هر گروهی به قیامت با ایشان باشند و اندر زمرهٔ ایشان باشند.»

با بی‌خبران بی‌بصران چند توان زیست در زمرهٔ کوران و کران چند توان بود

بو عثمان حیری قدّس اللَّه روحه وقتی در محبّت سخن میگفت، جوانی برخاست گفت: کیف السبیل الی محبّته چکنم تا بدوستی او رسم؟ بو عثمان گفت: تترک مخالفته، بترک مخالفت او بگوی تا بدوستی او رسی. جوان گفت: کیف ادّعی محبّته و لم اترک مخالفته؟ از من کی دعوی دوستی درست آید و قدم از راه مخالفت باز نکشیده‌ام: آن گه برخاست نعره‌ای همی کشید و همی گریست. بو عثمان گفت: صادق فی حبّه مقصّر فی حقّه بظاهر از جمله مقصّران است، بباطن در زمره دوستان است.

ما زمره فقرا از روز در تعبیم خورشید اختر روز ما آفتاب شبیم

نظر، آن زمره که گویند به روی تو خطاست نقش‌های غلط و لعبت چین می‌خوانند

دیگر به حق موسی کاظم که بعد از او بر زمره اعاظم اشراف سرور است

آنکه هست اسم اعظمش مطلق حی و قیوم نزد زمرهٔ حق

او مانند اکثر مشایخ صوفیه، سخت پایبند شریعت بود و معتقد بود که سالک همواره باید افعال احوال خود را با کتاب و سنت بسنجد. هجویری، او را در زمرهٔ مشایخ معرفی می‌کند که حضور را مقدم بر غیبت می‌دانستند.

تسبیح حمد زمره انوار شد بلند افتاد در ملائکه آن غلغل و ندا