زلل

چون آدمی شدی چو فرشته بیامدی تن پاک گشته از علل و نامه از زلل

ای ز آیینه صدق سخنانت دیده عکس خود را همه ارباب خطا اهل زلل

عَزَّ الغریّ بآثارٍ مبارکه یمحوبها ما جناه العبد من زلل

چون عزم عفو کنی بینای بی غلطی چون رای جود زنی دانای بی زللی

آن‌ کریمی تو که از نامهٔ اعمال ولی بسترد مهر تو تا حشر معاصی و زلل

روستایی اسکیلوی علیا جز بخش مرکزی شهرستان اصلاندوز  و در غرب دره رود واقع شده است و 18 کیلومتر با شهر اصلاندوز فاصله دارد این روستا از طرف شمال با اسکیلو سفلی، از طرف  جنوب روستایی گوزللی، از طرف غرب با روستای کچی قشلاق،از طرف شرق با رودخانه دره رود هم مرز می باشد از نظر موقعیت استقرار  روستایی اسکیلو علیا در منطقه دشتی بوده و از نظر شکل استقرار به صورت متراکم می باشد و نوع اقلیم به صورت نیمه خشک می باشد این روستا دارای آب هوای گرم در تابستان و معتدل و خنک در زمستان می باشد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام او که نه در صنع او خلل نه در تقدیر او حیل بنام او که نه در فعل او زلل نه در وصف او مثل مقدّری لم یزل، بنام او که پادشاهست بی‌سپاه کامرانست بی‌اشتباه غافر جرم و ساتر گناه، حضرت او عاصیان را پناه، درگاه او مفلسان را پایگاه، قدره لا یدرک الخاطر اقصی منتهاه حبّه صیّرنی مرآة من یهوی هواه، فرآه من یرانی و یرانی من یراه.

نه در امرش خلل خیزد نه در صنعش زلل گنجد نه در ملکش زوال آید نه در حکمش خطا باشد

هر یکی زخم خورده بود اول شده نادم از آن خطا و زلل

در دنباله ای از سری اصلی ۱۹۹۴–۹۷، والری فریزللی از آموزش و گذر از کلیدهای اتوبوس مدرسه سحر آمیز به خواهر کوچکترش فیونا فریزل بازمی‌گردد تا با ماجراهای جدید خود در کلاس خود راه برود. وقتی که آن‌ها در سفرهای جدید هیجان انگیز خود سفر می‌کنند، مکان‌های جدید، موجودات، دوره‌های زمانی و بیشتر را برای یادگیری در مورد شگفتی‌های علمی، آموزش بینندگان جوان در طول مسیر، کشف می‌کنند.

پس چیزی که اهل را عزّ بود، مر نااهل را ذل بود و عزّش آن است که فقیر محفوظ الجوارح بود از زلل و محفوظ الحال از خلل. نه بر تنش معصیت و زَلَّت رود و نه بر حالش خلل و آفت صورت گیرد؛ از آن‌چه ظاهرش مستغرق نعم ظاهره بود و باطنش منبع نعم باطنه، تا تنش روحانی بود و دلش ربّانی. خلق را بدو حواله نماند و آدم را بدو نسبت نه، تا از حوالهٔ خلق و نسبت آدم، فقیر بود و به ملک این عالم، غنی نگردد اندر این عالم و به ملک آن عالم، غنی نگردد اندر آن عالم. و کونین اندر پلهٔ ترازوی فقرش به پر پشه‌ای نسنجد و یک نفس وی اندر هر دو عالم نگنجد.

آن سپهر بی فنا وین آفتاب بیزوال تا قیام ساعه باد آن بی غبار این بی زلل