زستان

ندیدی آنکه رُستم از گزستان چه با اسفندیاری کرد دستان؟

کمان دلبری از رخ نموده دو خوزستان بیک پاسخ نموده

گهی بودی به طبرستان آباد گهی رفتی به خوزستان و بغداد

بسی کردند آنجا هر دو زاری ز مرگ شاه خوزستان بخواری

قد شیرین تو و قامت سرو کشمیر لب شیرین تو و شکر خوزستانی

هیچیم گر تو بازستانی متاع خویش دارد دو عالم از تو کثیر و قلیل را

دادهٔ خویش چو می بازستاند ایام دست بگشای و بده و آنچه بتو داد مگیر

بدان که هر که را حق تعالی نعمتی داد چون علم و توفیق عبادت و غیر آن و از زوال آن هراسان بود و همی ترسد که از وی بازستانند، این معجب نبود و اگر ترسان نباشد و بدان شاد بود از آن وجه که نعمت و عطیت حق تعالی است نه از آن وجه که صفت وی است، هم معجب نباشد اما اگر شاد بدان بود که صفت وی است و از آن غافل ماند که این نعمت حق تعالی است و از هراس آن خالی بود، این شادی بدین صفت عجب باشد، و اگر باز آن به هم خود را حقی داند بر خدای تعالی، و این عبادت خویش خدمتی پسندیده داند، این را ادلال گویند که خود را دالتی همی داند و چون کسی را چیزی دهد و آن عظیم بود اندر دل وی، معجب بود و اگر با آن به هم از وی خدمت و مکافات بیوسد ادلال این بود. و رسول(ص) گفت که «نماز کسی که بدان دالت کند از سر وی برنگذرد»، و گفت، «اگر همی خندی و به تقصیر خویش مقری، بهتر از آن که همی گریی و آن کاری دانی».

دل به مهر امیر دادستم کس نگوید که داده بازستان

شکست ساغر می زاهدا مجو زنهار که از تو بازستانند خونبهای قدح

آرال (به قرقیزی: Арал، ارال) یک منطقهٔ مسکونی در قرقیزستان است که در شهرستان نوکت واقع شده‌است. آرال ۱٬۶۹۷ نفر جمعیت دارد و ۱٬۲۲۴ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده‌است.

ابوطرفایه، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان امیدیه در استان خوزستان ایران است.

وی همچنین در تیم‌های ملی فوتبال قرقیزستان، و قرقیزستان، بازی کرده‌است.