زبان بستن

یکی آرام و دیگر صبر کردن سیم دایم زبان بستن ز گفتار

جز بمدحت کسی زبان نگشاد که نه چون پسته اش زبان بستند

حُلّه بافان را برون‌ کردند گویی از چمن زند وافان را زبان بستند گویی از صفیر

شودش ذهن از آن زبان بستن به حدیثی چو گوهر آبستن

چه شکوه سرکنم از دلبران؟ همان گیرم بوعده های دروغم دگر زبان بستند!

جواب تست زبان بستن از سخن فیّاض چه لازمست به منع تو بیش ازین تصریح

درِ فتنه بستن زبان بستن است که گیتی به نیک و بد آبستن است

شاعران را ز رشک گفتهٔ من ضفدع اندر بن زبان بستند

چو از هر مکر و حیلت باز رستند زبان بستند و در ماتم نشستند

خموشی سرمه کوه بلند آواز می گردد به لب بستن توان بیهوده گویان را زبان بستن