زاستر

بکنه مدحت او چون رسی که من باری بسی ز خطّۀ امکانش زاستر دیدم

ز لفظ و معنی تو پای زاستر ننهد چو عقل را هوس باغ و بوستان آید

یکی حمله آریم چون شیر نر شوند از بن که مگر زاستر

هیچ علم از عقل او مویی نماند باز پس هیچ فضل از خلق او گامی نگردد زاستر

برخی از ۶-آزاستروئیدها ممکن است به لحاظ دارویی مفیدی باشند، اما هنوز به صورت تجاری به بازار عرضه نشده‌اند.

دلم ز راه هوای تو بر نمی‌گردد هوای تو ز دلم زاستر نمی‌گردد

چندین هزار خلق زحاه تو در پناه شاید که از میانه مرا زاستر کند؟

خود و همبرانش بدانجا شدند جدا زاستر جمله روها شدند

از استاد عبد الرّحمن قوّال‌ شنودم که چون لشکر از تگیناباد سوی هرات رفتند، من و ماننده من که خدمتگاران امیر محمّد بودیم، ماهی‌یی را مانستیم‌ از آب بیفتاده‌ و در خشکی مانده و غارت شده و بینوا گشته‌ و دل نمیداد که از پای قلعه کوهتیز زاستر شویمی‌ . و امید میداشتیم که مگر سلطان مسعود او را بخواند سوی هرات و روشنایی‌ پدیدار آید. و هر روزی بر حکم عادت بخدمت رفتیمی‌ من و یارانم مطربان و قوّالان و ندیمان پیر، و آنجا چیزی خوردیمی و نماز شام را بازگشتیمی. و حاجب بگتگین زیادت احتیاط پیش گرفت ولکن کسی را از ما از وی بازنداشت. و نیکوداشتها هر روز بزیادت‌ بود، چنانکه اگر بمثل شیر مرغ‌ خواستی، در وقت حاضر کردی.

سپاه سالار گفت «من و مانند من که خداوندان شمشیریم‌ فرمان سلطان نگاه داریم و هر کجا فرماید برویم و جان فدا کنیم. عیب و هنر این کارها خواجه بزرگ داند که‌ در میان مهمّات‌ ملک است و آنچه او خوانده و شنوده و داند و بیند ما نتوانیم دانست، و این شغل وزیران است نه پیشه ما» و روی بحجّاب‌ کرد و گفت: شما همین میگویید که من گفتم؟ گفتند: گوییم. وزیر عارض و بونصر را گفت: سپاه سالار و حاجبان این کار در گردن من کردند و خویشتن را دور انداختند، شما چه گویید؟ عارض مردی کمر سخت‌ بود، گفت: معلوم است که پیشه من چیست، من از آن زاستر ندانم شد ؛ و چنان گران‌ است شغل عرض که از آن بهیچ کاری نباید پرداخت. بونصر مشکان گفت: این کار، چنانکه مینماید، در گردن خواجه بزرگ افتاد، سخن جزم بباید گفت که خداوند چنین میفرماید. و من بنده‌ نیز آنچه دانم بگویم؛ و بنعمت سلطان‌ که هیچ مداهنت‌ نکنم. وزیر گفت «من بهیچ حال روا ندارم که خداوند بهندوستان رود، چه صواب آن است که ببلخ رود و ببلخ هم مقام نکند و تا مرو برود، تا خراسان بدست آید و ری و جبال مضبوط شود. و نذر وفا توان کرد ؛ و اگر مراد گشادن هانسی است سالار غازیان‌ و لشکر لوهور و حاجبی که از درگاه نامزد شود آن کار را بسنده‌ باشد، هم آن مراد بجای آید و هم خراسان بر جای بماند. و اگر خداوند بخراسان نرود و ترکمانان یک ناحیت بگیرند، یک ناحیت نه اگر یک دیه بگیرند، و آن کنند که عادت ایشان است از مثله‌ کردن و کشتن و سوختن، ده غزو هانسی برابر آن نرسد .

نه بر گوزن شیر همی حمله افکند نه او ز بیم شیر همی زاستر شود