رگو

هوای قیر گون بر چد نقاب قیرگون از رخ برآمد روز روشن تاب از فیروزه گون منظر

روز دیگر با رگو پیچید پا ناکس اندر صف قوم مبتلا

این روستا در دهستان خورگو قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۴۰۰۰ نفر (۱۵۰۰خانوار) بوده‌است.

ز پای خم چو شدی سر گران، سبک برخیز گران مگرد به خاطر بزرگواران را

خاطر از هرگونه مطلب جمع باید داشتن نیست‌ غافل فضل حق از شغل سامان‌ شما

همان جادوان ساخت تا روز جنگ نمودند هرگونه افسون و رنگ

ای مه باقی وی شه ساقی جان سخن دان برگو برگو

ز راه دل رسد اشک جگرگون دیده ما را بلی این خانه را می آید آب تیره از پیشان

بزرگوارا بی سعی درین مدّت دلم ز غصّه و چانم ز غم نیاسوده ست

* می‌پرسیدی که چیست این نقشِ مجاز، گر برگویم حقیقتش هست دراز،

غمی بد دل شاه هاماوران ز هرگونه‌ای چاره جست اندران