رویش

رویش

معنی کلمه رویش در لغت نامه دهخدا

رویش. [ ی ِ ] ( اِمص )عمل روییدن. نمو. ( فرهنگ فارسی معین ) ( لغات فرهنگستان ). رجوع به جنگل شناسی ج 1 ص 162 و 166 و 172 شود.

معنی کلمه رویش در فرهنگ معین

(یِ ) (اِمص . ) روییدن ، نمو.

معنی کلمه رویش در فرهنگ عمید

عمل روییدن، نمو.

معنی کلمه رویش در فرهنگ فارسی

( اسم ) عمل روییدن نمو .

معنی کلمه رویش در فرهنگستان زبان و ادب

{increment} [مهندسی منابع طبیعی- محیط زیست و جنگل] هرنوع افزایش در محیط یا قطر یا سطح برابر سینه یا ارتفاع یا حجم یا کیفیت یا ارزش درخت
{outgrowth} [زیست شناسی-میکرب شناسی] تخریب پوسته و لایه های خارجی که به ظهور یک یاختۀ رویای جدید منجر می شود

معنی کلمه رویش در دانشنامه عمومی

رویش ( انگلیسی: Reusch ) شرکت تجهیزات ورزشی ایتالیایی است، که در سال ۱۹۳۴ تأسیس شد.

معنی کلمه رویش در ویکی واژه

روییدن، نمو.

جملاتی از کاربرد کلمه رویش

وی ظاهراً در اعتراض به رواج فزاینده کارت ویزیت - کارت‌های ویزیتی که عکس صاحب آن‌ها بر رویشان چاپ می‌شد - که آن‌ها را نشان بدسلیقگی می‌دانست، عکاسی را کنار گذاشت.
جود تو باد صیقل آینه امید تا هر زمان ز رویش زنگار می‌رود
و رویش زیباتر می‌شود وقتی بیشتر نگاهش می‌کنی.
آن‌روی چو ماه را بپوش از مویش تا دیدهٔ هر خسی نبیند رویش
درختان در مناطق معتدله در هر سال رویش خود یک حلقه رویشی تولید می‌کنند و این منجر به افزایش قطر و رویش شعاعی درخت می‌گردد. اما این حلقه در سال‌های سخت رویش بسیار باریک و در سال‌های خوب رویش پهن می‌شود. این نوسانات رویش از سالی به سال دیگر منحنی رویش هر درخت در سال‌های پیاپی رویش را می‌سازد.
کمان ابرو کمی بالاتر از لبه فوقانی حلقه چشم و در طرفین خط وسط قرار دارند که در مردان برجسته‌تر است. در ضخامت این قوس‌ها سینوس‌های پیشانی وجود دارد. افزون بر این که در زن و مرد حجم سینوس‌های این ناحیه متفاوت است ممکن است در یک فرد حجم سینوس‌های پیشانی راست و چپ متفاوت باشد. این قوس‌ها محل رویش ابرو است.
شرف الشّمس، پرتو رویش لیلهٔ القدر شام گیسویش
کند از من حذر آن شوخ چه سویم نگرد چه کند خواجه چو ممسک شد و مبرم درویش
هله درویش بخور نک قدح زفت رسید سست بودن چه بود چونک اوان تو بود
آبزرویشن هیل یک گنبد گدازه و یکی از آتشفشان‌های تشکیل‌دهندهٔ شبه‌جزیرهٔ هات‌پوینت است.
آب رویش نبردی آتش تیز بخت سبزش نمی‌نمود گریز
برآمد ماه رویش شام بر بام همه چشمی در او از دور دیدند
در دیده هیچ‌کس نیایم آخر نه عیب غنی نه هنر درویشم
که بخشایش آرد به درویش بر به بیگانه و مردم خویش بر
خاک راه از بوی زلفش پر نسیم عنبر است چشم خلق از نور رویش بر مه ناکاسته است