روند

إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ نه می‌روند مگر به پی پنداشت، وَ ما تَهْوَی الْأَنْفُسُ‌ و آنچه تن آدمی فراواید وَ لَقَدْ جاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدی‌ (۲۳) و آمد بایشان از خداوند ایشان، کار راست و پیغام درست و مزد استوار.

گر می‌رسند سخت سزاوار می‌رسند ور می‌روند سخت سزاوار می‌روند

بسته و خسته روند تیغ وران پیش او بسته به شست کمند، خسته به گرز گران

آدمی را ز بس فریب و فسون در رگ و پی بود رونده چو خون

منصب شاهی و وزیری هست و اهل منصب همیروند از دست

چو سر برآرد گنده، سرش فرو گیریم بزخم سیلی و مور روند بر کافوز

اهل کشور به مدت دو سه بال می‌روند آن‌چنان به راه ضلال

أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللَّهِ آگاه بید که اولیای خدا آنند که باو گروند لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ (۶۲) ور ایشان فردا نه بیم است و نه اندوهگن باشند.

همچو بادی دگران بر درت آیند و روند بر سر کوی تو چون خاک همام است مقیم

دنیاش نباشد غم عقبی نخورد آن است رونده کاین چنین ره سپرد