روسیاه

عدوی جاه تو دایم بسان خامه من زبان بریده و وارون و روسیاه آمد

می‌گردانم به روسیاهی اینجا و به هر کجا که خواهی

گرچه ما نامه سیاهیم ببخشای که ما روسیاهیم از آن نامه سیاه آوردیم

گهی از روسیاهی رو به دیوار گهی از سرخ رویی بر سرِ دار

هرکجا چون شعله بگشایم زبان، از شرم من همچو شمع کشته خاموش است خصم روسیاه

عقوبت مکن عذر‌خواه آمدم به درگاه تو روسیاه آمدم

شده مشهور از مه تا به ماهی زمین از سایه اش در روسیاهی

ز نیرنگ آن خواجه روسیاه بکشتند دارا به فرمان شاه

تا خصم روسیاه شود شرمسار خود بردار تیغ آینه کردار یا علی

ندا آمد از داور دادخواه که ای روسیاه آنچه خواهی بخواه