رودی

در پرده عشاق مزن شور مخالف آهنگ مؤالف زن و وزر است سرودی

چو بشنودم ازان سرکش سرودی ز چشمم ساختم بر پرده رودی

فریدون فرودین برآمد بتخت شاد در و دشت جست زیب چو او رنگ کیقباد

بستان و بده بگو سرودی برخیز و برو بیا بزن جام

از نگاهش فرودین خیزد ز دی درد هر خم تلخ تر گردد ز می

سلطان فرودین پی تاراج ملک دی لشکر کشد بدشت و زند خیمه در چمن

هر لحظه بهانه ای نمودی نو ساز ترانه ای سرودی

زین فضله که نغمه ها سرودیم در جوش جنون به خود نبودیم

گفتی بفرودین سوی بستان سپیده دم آورده کاروان ختا نافه ختن

گر مطربی رودی زند، بی می ندارد آبرو ور بلبلی عیشی کند، بی گل ندارد رنگ و بو