روبنده

بجاروب دعا، فراش اخلاص غبار غم از آن روبنده بادا

چیست این چادر و روبنده نازیبنده؟ گر کفن نیست بگو چیست پس از این روبنده؟

سروراوندی دلشاد که از مرتبه است فرش روبندهٔ کنیزان تو را ز آنها عار

روبنده ز من بگیر گر می شنوی از خلق بپوش چهره هر جا که روی

عاشقان اندرربوده از بتان روبندها زانک در وحدت نباشد نقش‌های مرد و زن

تا در بر آن طره روبنده شدم خاک قدمت با مژه روبنده شدم

بشکستی از نری او سد سکندری او ز افرشته و پری او روبندها گشودی

خانه ویران عمر دشمنانش را اجل همچو فراشان بجاروب فنا روبنده باد

یا چو مابونان کوبنده قادر طلبیم یا چو خاتونان روبنده و چادر گیریم؟