روایی

یا چشم نمی‌بیند یا راه نمی‌داند هر کاو به وجود خود دارد ز تو پروایی

ناروایی، تا نباشد نام عشقی بر سرت! بر سر، ای دل، داغ کار سکه بر زر می‌کند

ساغر و می به جان و دل بخرم پیش کس می بدین روایی نیست

میان نعمت و فرمانروایی نشاط عاشقی و پادشایی

و طاهر دبیر چون متردّدی‌ بود از ناروایی‌ کارش و خجلت سوی او راه‌ یافته‌، و چنان شد که بدیوان کم آمدی و اگر آمدی، زود بازگشتی و بسر شراب و نشاط باز شدی، که برّی‌ و نعمتی بزرگ داشت و غلامان بسیار، نیکورویان‌ ؛ و تجمّلی و آلتی‌ تمام داشت.

اکنون که ز هیچ سو ندارد بازار هنروران روایی

کتاب‌های شیخ صدوق در شهرت در حد کتب اربعه می‌باشند و در اجازات روایی ما از مشایخ بزرگ شیعه موجودند. بسیاری از علما و فقهای شیعه از آنها روایت نقل کرده‌اند و به لطف خداوند نسخه‌های قدیمی و تصحیح شده‌ای از آنها در اختیار ما می‌باشد.»

نسوزد پرده شرم و حیا را باده روشن ز آتش نیست پروایی پر و بال سمندر را

ز ناروایی این نقد غم مخور فیّاض که داغ عشق بود تا ابد روان در خاک

سعی تو اندر معانی همچو جان اندر بدن عزم تو اندر روایی همچو ماه اندر ظلام

بکش تیغ و بکش بی جرم ما را بگو پروایی از محشر ندارم