رهیده

با چابکان دلبر و شوخان دلفریب بسیار درفتاده و اندک رهیده‌اند

برون از خطه چرخ کبودش رهیده جان ز کوری و کبودی

هزار شاخ برهنه قرین حلهٔ گل شد هزار خار مغیلان رهیده گشت ز خاری

این گردن ما زین رسن پیسهٔ ایام کی گردد چون گردن احرار، رهیده؟

مقبل کسی که شادی وصل تو دیده است خرم دلی که از غم هجران رهیده است

۳- پس از رفتاری که شاه صفی با داود خان در زمان استرداد بغداد کرده بود، داود خان به قراباغ رفت و با طهمورث خان گرجی که با توسل و شفاعت او از غضب شاه عباس رهیده بود، همدست شد. آن‌ها به گنجه و قراباغ حمله کردند و ۸۰۰ نفر از ایل قاجار را به هلاکت رساندند. شاه صفی قبلاً داود خان را به خاطر شکایت قره باغی‌ها شماتت کرده بود.

مستان جام شوق ز مستی و بیخودی از قید هست و نیست اسیری رهیده اند

گفت احمد راست گفتی ای عزیز ای رهیده تو ز دنیای نه چیز

بهار آمد بهار آمد رهیده بین اسیران را به بستان آ به بستان آ ببین خلق نجاتی را

لطیفه ای به تو گویم که بعد از این به غلط عنان طبع بطالت رهیده بگذاری

دلو زر است صورت قندیل مرقدش کز وی رهیده یوسف دلها ز حبس چاه