رشنو

به شاه جهاندار نامه بداد شنیده بگفت از لب رشنواد

چنان بد که روزی یکی تندباد برآمد غمی گشت زان رشنواد

چو دید آن زن و شوی را رشنواد ز هر گونه پرسید و کردند یاد

کنون ایزد او را بمن بازداد به پیروز نام و پی رشنواد

به دستور شاهان یکی برشنو که این بنده را داستانی است نو

منادیگری نام او رشنواد گرفت آن سخنهای کسری به یاد

او در برنامه‌هایش غالباً سیاست‌ها و سیاستمداران لیبرال و آنچه سوگیری لیبرال در رسانه‌های آمریکاست انتقاد می‌کند. او در زمره کسانی بود که بیشترین میزان حقوق را در بین چهره‌های رادیویی آمریکا دریافت می‌کردند. در ۲۰۱۲ مجله تاکرز لیمبو را پرشنونده‌ترین مجری رادیویی با ۱۵ میلیون مخاطب هفتگی خواند. او در پالم بیچ، فلوریدا زندگی می‌کرد. چندین کتاب او در دهه ۱۹۹۰ به فهرست کتب پرفروش نیو یورک تایمز راه یافتند.

خوشباش طبیب ارشنوی طعنه ز راهب افسوس که آن عهد شکن را نشناسی

به همراهی رشنواد گزین کمر بست بر جنگ یونان زمین

در شهریور ۱۴۰۲ ابراهیم داروغه‌زاده از مدیران پیشین صدا و سیما در برنامهٔ زندهٔ شبکهٔ یک گفت که «اگر مسئول بودم، اجازه نمی‌دادم اعترافات اجباری سپیده رشنو از تلویزیون پخش شود». این نخستین بار در تاریخ جمهوری اسلامی بود که در تلویزیون دولتی ایران یک مقام پیشین از اعتراف اجباری نام برد و وقوع آن را تأیید کرد.

چنین گفت با شوی و زن رشنواد که پیروز باشید همواره شاد

فرستاد دیگر سوی رشنواد بدو گفت پیروز بادی و شاد