معنی کلمه راشد در لغت نامه دهخدا
- ام راشد ؛ کنیه موش است. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
راشد. [ ش ِ ] ( اِخ ) نام سرزمینی است در بین کرمان و سیستان. رجوع به راشاک در همین لغت نامه و تاریخ سیستان حاشیه ص 245 و ابن خرداد به ص 50 شود.
راشد. [ ش ِ ] ( اِخ ) غلام و امین ادریس بن عبداﷲبن حسن مثنی : که در مدینه و سپس در مکه در خدمت او بود و پس از واقعه «فخ » که حسین بن علی بن حسن مثلث کشته شد ( سنه 169 هَ. ق. )باتفاق ادریس از مکه پنهانی گریخت. آنگاه با هم به مصر و افریقیه رفتند و در سال 172 هَ. ق. به مراکش رسیدند و در شهر «ولیلی » اقامت گزیدند. ادریس مردم را بطرف خود دعوت کرد و کارش بالا گرفت و بر «ولیلی » وشهرهای دیگر استیلا یافت و راشد همچنان یار و مددکاراو بود. در این اثنا ادریس را کشتند. راشد به قاتل حمله کرد و او را زد و با شمشیر دست راست او را بریدو بسوی ولیلی برگشت. او متوجه شد که ادریس کنیزی بنام «کنزة» دارد و وقتی دانست که کنزة حامله است اعلام کرد که ادریس فرزند دارد و سلسله امامت او منقرض نشده ، از اینرو از جانب کودکی که در جنین بود عهده دارحکومت شد تا کنزة پسری زاد و راشد او را بنام پدرش ادریس نامید و از قوم بربر دوباره بنام وی بیعت گرفت و خود بتمشیت کار دولت او پرداخت. اغالبه که در کشتن ادریس نیز دست داشتند در قیروان مراقب و مخالف کاراو بودند تا اینکه ابراهیم بن اغلب بقدرت رسید و بربرها را بر ضد راشد برانگیخت ؛ بربرها او را بطور ناگهانی در ولیلی کشتند. ( از اعلام زرکلی چ 2 ج 3 ص 32 ).
راشد. [ ش ِ ] ( اِخ )غلام المعتضد خلیفه عباسی بود که خلیفه حکومت همدان و نواحی آن را به او داد. پس راشد به دینور رفت و در همانجا درگذشت. ( از مجمل التواریخ والقصص ص 367 ).
راشد. [ ش ِ ] ( اِخ ) غلام الموفق بود که وقتی صاعد خلیفه را نسبت به یوحنابن بختیشوع بدبین کرده بود و اموال او را تصرف کرده بودند الموفق فرمان داد تا صاعد و راشد اموال یوحنا را به او بازگردانندو خشنودی او را جلب کنند. ( از عیون الانباء ص 202 ).