ذوالجلال

بقات باد باقبال تا بهمت خویش از آنچه داده ترا ذوالجلال بر بخوری

کرم ذوالجلال ازین بیش است که کند یاد آن بروز جزا

چنان دید کز حضرت ذوالجلال نه زان سو جهت بد نه ز این سو خیال

نحن اقرب گفت رب ذوالجلال تو کجا دانی که هستی در ضلال

چنان محو جلال ذوالجلالند که فارغ از غم هجر و وصالند

حاکم مطلق،خدای ذوالجلال قادر بی چون، قدیم بر کمال

سیم تجلی فیض مقدس ساری وجود منبسط ذوالجلال و الاکرام

از پس حمد ملک ذوالجلال بعد درود مه برج کمال

بدین شعرم که نور ذوالجلال است به معنی سر به سر سحر حلال است

باز حیدر آمده باصد کمال آفتاب شرع و نور ذوالجلال