ذخر

ستوده معتمد الدوله عم خسرو عصر که ذخر گردش چرخست و فخر دور زمان

هم از آن در بصدف گیتیش از ذخر سحاب هم از این در بشرف عالمی از فخر امم

ای ذخر دین و دولت سلطان اهلیت در حلقه سپهر محلت نگینه باد

شعر من بمدح تو تاج تارک الهام جود تو بشعر من ذخر گردش ایام

ایافخر ذوی التاج و یا ذخر من احتاج هبوطی لک معراج و نوری بک وهاج

اصل العطایا دخلنا ذخر البرایا نخلنا یا من لحب او نوی یشکوا مخالیب النوی

یا من ملکوت کل شی ء بیده طوبی لمن ارتضاک ذخرا لغده

و عن جابر قال قال رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله و سلّم یدعو اللَّه بعبده یوم القیمة فیقفه بین یدیه، فیقول عبدی! انّی امرتک ان تدعونی، و وعدتک ان استجیب لک فهل کنت تدعونی؟ فیقول نعم یا رب! کنت ادعوک، فیقول کنت تری لبعض دعائک اجابة و بعضه لا تری له اجابة، فیقول نعم یا رب! فیقول اما انّک ما دعوتنی بدعوة قطّ الّا استجبتها لک، فاما اکون عجلتها لک فی الدنیا و امّا ذخرتها لک فی الآخرة، أ لیس دعوتنی یوم کذا و کذا فی حاجة اقضیها فقضیتها فیقول نعم یا ربّ! فیقول انی ذخرت لک فی الجنة کذا و کذا. فلا یدعو اللَّه دعوة دعا بها عبده المؤمن فی الدنیا الّا بیّن له ما عجّل له و ما ذخّر، قال فبینا العبد فی ذلک الموقف، یقول یا لیت لم یعجل لی من دعائی شی‌ء.

صبحی بود ز خواب بخیزیم گرد ما از اذخر و خلیل به ما بو دهد صبا

ز نعمت دو جهان آنچه برشمردم به مگر ز خدمت فخر زمان و ذخر زمن