دیپلماسی

او همچنین رئیس گروه دوستی ایران باکشورهای آلمان،اتریش، برزیل، بولیوی و پاناما را بر عهده دارد که در این راستا با استفاده از ظرفیت های دیپلماسی پارلمانی سعی در حفظ منافع کشور داشته است. شاید بتوان گفت بیشترین ارتباط را در این راستا با برزیلی‌ها داشته است، تا جایی که یکی ازبهترین دوستان خود را سفیر سابق برزیل در تهران (معاون کنونی وزارت خارجه برزیل در دولت لولا) می‌داند.

اکبر به‌واسطهٔ سلطهٔ نظامی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی مغول، به‌تدریج امپراتوری گورکانی را گسترش داد که بخش عمده‌ای از شبه‌قارهٔ هند را در بر می‌گرفت. او به‌منظور متحد کردن دولت پهناور مغول، یک ساختار حکومتی متمرکز ایجاد کرد و سیاست آشتی فرمانروایان مفتوح را از طریق ازدواج و دیپلماسی به کار برد. او برای حفظ صلح و نظم در یک امپراتوری که از نظر مذهبی و فرهنگی گوناگون بود، سیاست‌هایی را اتخاذ کرد که باعث حمایت شهروندان غیرمسلمانش شد؛ این سیاست‌ها شامل لغو مالیات فرقه‌ای و انتصاب غیرمسلمانان در منصب‌های عالی مدنی و نظامی می‌شد.

انسان‌ها نیازهایشان را از منابع کانی‌ها و محصول‌هایی که از زیست‌کره به‌دست می‌آید، تأمین می‌کنند. نزدیک به ۲۰۰ کشور مستقل در جهان وجود دارد که انسان‌ها در این کشورها پخش شده‌اند و از راه دیپلماسی، سفر، تجارت و فعالیت‌های نظامی با هم در اندر کنش قرار می‌گیرند. فرهنگ و دانش انسان‌ها با گذر زمان بسیار پیشرفت و تغییر کرده‌است. انسان‌ها زمانی به نظریه صاف بودن زمین و بعد نظریهٔ مرکز بودن زمین در جهان معتقد بودند. از دیدگاه‌های امروزی به زمین، می‌توان به دیدگاه فرضیهٔ گایا اشاره کرد.

نام فروغ فرخزاد، شاعر معاصر ایرانی، در کتاب «شعر شاعران ایران و جهان» که در یک همایش دولتی در ایران منتشر شده‌است، وجود ندارد. دبیر همایش «دیپلماسی دولتی» را علت گنجانده نشدن نام فروغ فرخزاد در این کتاب ذکر کرده‌است. بی‌بی‌سی فارسی

وی در پاسخ به خبرنگاران در مورد سیاست خارجی خود گفت: «ایجاد روابط با هر کشوری به جز اسرائیل». رئیسی پیرامون برنامه‌های خود در حوزه سیاست خارجه، محورهای اساسی را شامل سه مورد می‌داند: «امنیت از موضع اقتدار»، «صلح از موضع قدرت»، و «مذاکره و دیپلماسی از موضع عزت و منفعت». وی پیرامون نحوه اجرا و پیشبرد برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، آن را تحمیل شدنی برنمی‌شمرد، و اشاره می‌نماید: «اجازه نمی‌دهیم برجام به ابزار زیاده خواهی و باج‌گیری از ملت ایران تبدیل شود».

در سال ۱۹۰۳ فعالیت‌های دیپلماسیش را آغاز کرد، و در سیام و برلین در کانادا به فعالیت پرداخت. وی در سال ۱۹۲۲ دبیر کل حکومت تونس شد. وی کمیسر عالی فرانسه در شام (سوریه و لبنان) از اوت ۱۹۲۶ تا ژوئیه سال ۱۹۳۳ عهده دار شد، دفترش نیز در بیروت قرار داشت.

میلر کار خود را در مقطع کارشناسی در دانشگاه تولین آغاز کرد و یک ترم را در دانشگاه وارویک در یک برنامه تبادل دانشجوی افتخاری تاریخ گذراند و نهایتاً از دانشگاه میشیگان با مدرک لیسانس در سال ۱۹۷۱ فارغ‌التحصیل شد. میلر با ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در تاریخ جنگ داخلی آمریکا، رشته خود را به دیپلماسی خاورمیانه و آمریکا تغییر داد و از ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۴ در اورشلیم به تحصیل عربی و عبری پرداخت. دکترای خود را به پایان رساند. در سال ۱۹۷۷ پایان‌نامه او، جستجوی امنیت: نفت عربستان سعودی و سیاست خارجی آمریکا، ۱۹۳۹–۱۹۴۹ توسط انتشارات دانشگاه کارولینای شمالی در سال ۱۹۸۰ و در جلد رقعی در سال ۱۹۹۱ منتشر شد.

به‌طور کلی این واژه به مفهوم تسلّط و برتری است که عبارت است از چیره‌دستی و نفوذ بیشتر در امور دیپلماسی و روابط دیپلماتیک بین دولت‌ها. برخی از پژوهشگران در حیطهٔ نفوذ نظامی نیز این واژه را به کار برده‌اند، مانند نفوذ نظامی ایالات متحده در جهان در سده بیست و یکم.

به گفته تاکر و هندریکسون (۱۹۹۲)، جفرسون بر این باور بود که آمریکا "حامل دیپلماسی جدیدی است که بر پایه اعتماد مردمی آزاد و با فضیلت بنا شده‌است، که اهدافی مبتنی بر حقوق طبیعی و جهانی انسان را با ابزارهای فراری تضمین می‌کند. جنگ و مفاسد آن». جفرسون به دنبال فاصله‌ای رادیکال از تأکید سنتی اروپا بر «عقل دولت» بود که می‌توانست هر اقدامی را توجیه کند، و اولویت معمول سیاست خارجی و نیازهای خاندان حاکم بر مردم را توجیه می‌کرد.

اوباما دربارهٔ جنگ عراق گفت: «با آنکه معتقدم نهایتاً مردم عراق بدون ستم صدام حسین وضع بهتری دارند، در عین حال، بر این باور هستم که رویدادهای عراق به آمریکا یادآور شد که فائق آمدن بر مشکلات، توسل به دیپلماسی و اجماع جهانی را ضروری می‌کند.» او همچنین نسبت به «خروج نیروهای جنگی از شهرهای عراق تا ماه ژوئیه و خروج همه نیروهایمان از آن کشور تا سال ۲۰۱۲» متعهد شد.