دولتخواه

بزن یک گام در همراهی من ببین جاوید دولتخواهی من

گر دولت تیرت به جان خواهد خیالی عیب نیست چون این قدَرها می‌رسد یاران دولتخواه را

این بود رسم و ره آگاهی شاه را صورت دولتخواهی

از آن بگرفت زنگ آئینه ماه که آن گویا نه دولتخواه باشد

تو را نجوم فلک لشگر است ولشگر گاه تو را ملو ک وملک را عیند و دولتخواه

بر در بار جلالش به تواضع باشند سروران طوق کش ربقه دولتخواهی

ز دولتخواهی توست اینکه جامی بود پیوسته دولتخواه خوبان

گر «نظیری » شکوه از بی مهریت دارد مرنج عیب صاحب را که پوشد بنده، دولتخواه نیست

برسان بندگی بصد اخلاص از من دوستدار دولتخواه

بنده بس معتقد و خادم و دولتخواهست این قدر هست که او را هنری نیست دریغ