دولت موقت

ارتش سفید (به روسی: Бе́лая а́рмия)، یک نام مشترک جمعی برای تشکیلات مسلح جنبش سفید و دولت‌های ضد شوروی در طول جنگ داخلی در روسیه بود. هنگام ایجاد آن، از ساختار ارتش دولت موقت روسیه در روسیه استفاده شد، در حالی که تقریباً هر سازند خصوصیات خاص خود را داشت. هنر نظامی ارتش سفید مبتنی بر تجربه جنگ جهانی اول بود، اما، تأثیرات مهمی در ویژگی‌های جنگ داخلی برجای گذاشت.

پس از استقلال الجزایر بن بلا با کمک ارتش آزادی‌بخش میهنی به رهبری هواری بومدین در اوت ۱۹۶۲ دولت موقت را سرنگون کردند و بن بلا به قدرت رسید. یک‌سال بعد او به ریاست جمهوری انتخاب شد.

پس از سال ۱۸۲۰ کوردوبا و بوئنوس آیرس برای اداره کشور که در آن هنگام، حوزه اجرایی و قانونی نداشت تقلا می‌کردند. کوردوبا در پی سازمان فدرالی ایالات بود در صورتی که بوئنوس آیرس بر ایجاد یک دولت متمرکز پافشاری داشت. استان به مدت ۱۵ سال درگیر شورش‌های داخلی شد تا اینکه اوضاع توسط دولت موقت فلیکس دلاپنیا (۱۸۶۸) به ثبات رسید.

در ۲۲ مارس ۱۹۱۷، نیکلای که از سلطنت خلع شده بود و نگهبانان، وی را «نیکلای رومانوف» خطاب می‌کردند، به خانوادهٔ خود در کاخ الکساندر در تزارسکوئه‌سلو ملحق شد. او توسط دولت موقت به همراه خانواده‌اش در حصر خانگی قرار گرفت و محبوس شد.

این دوره هم‌زمان با دوران دولت موقت و همچنین دفاع نظامی ایران در برابر تهاجم صدام حسین می‌بود. نقش اتاق بازرگانی در تأمین سلاح و کالاهای موردنیاز مردم در این دوره بسیار مهم و بی‌بدیل بود. دولت وقت به‌رغم اینکه اعتقاد زیادی به تفکر انحصارگرایی داشت و اهمیت زیادی به بخش خصوصی نمی‌داد ولی رابطه خوبی با تجار و بازرگانان و اتاق بازرگانی داشت.

دولت موقت در کرمانشاه شروع به فعالیت کرد و حتی نمایندگانی به خارج از کشور اعزام نمود. کردستان، همدان ملایر، تویسرکان، نهاوند، گروس و بروجرد از دست روس‌ها خارج و زیر نظر دولت ملی اداره می‌شدند. در ایام استقرار حکومت موقت در کرمانشاه که ۹ ماه طول کشید، ارتباط بین این دولت و مرکز ایران قطع بود و شهرستانهای قلمرو دولت ملی کارهای خود را به کرمانشاه مرکز حکومت موقت رجوع و دستور می‌گرفتند.

بنی‌صدر در تیر ۵۸ معاون وزیر اقتصاد شد که برای شرکت در انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی یک ماه پس از شروع به کار از سمتش کناره‌گیری کرد. وی پس از استعفای دولت موقت در آبان ماه همان سال توسط شورای انقلاب و با تأیید خمینی، همزمان به سمت وزیر اقتصاد و امور دارایی و سرپرست وزارت امور خارجه منصوب شد. بنی‌صدر همچنین تا خاتمهٔ عملکرد شورای انقلاب در تیر ۱۳۵۹ به عضویت خود در این شورا ادامه داد. عمده فعالیت‌های این شورا به صورت مخفی صورت می‌گرفت. با تسخیر سفارت آمریکا در تهران که محل جاسوسی و مخابره اطلاعات محرمانه به ایالات متحده بود، به یکی از مخالفان اصلی آن تبدیل شد.

از جمله کسانی که در همه کارها دخالت می‌کرد و بازپرس شده بود؛ ابراهیم یزدی بود که در دولت موقت اول معاون نخست‌وزیر و سپس وزیر امور خارجه شد.

مهندس غلامعلی مهابادی ( معاونت پارلمانی وزارت نیرو دولت موقت )

ما تعیین می‌کنیم که از لحظه پایان‌گرفتن قیمومت بریتانیا، که امشب خواهد بود، از بامداد شنبه ۶ ایار سال ۵۷۰۸ (عبری) (۱۵ مه ۱۹۴۸) و تا برپایی بنیادها و نهادهای حکومتی برگزیده مردم که امری واجب برای هر کشور است، و بر اساس قانون اساسی کشور که تصویب مجلس موسسان تدوین و تصویب خواهد شد، و این امر حداکثر تا ۱ اکتبر ۱۹۴۸ میلادی انجام خواهد گردید، مجمع ملی به مثابه شورای موقت کشوری عمل خواهد کرد، و نهاد اجرایی آن، امور ملت را اداره خواهد کرد، و به مثابه دولت موقت کشور یهودی؛ کشور اسرائیل خواهد بود.