دواج

نبینی که هر شب سحرگه هنوز دواج سمور است بر کوهسار؟

مدتی کان یگانه بود ز تو خانهٔ ازدواج را بانی

نه پهلوی او سیر دیده دواج نه چشمان او سیر دیده وسن

بی او (سحاب) خواب نیاید به دیده ات گر از پرند بالش و از پرنیان دواج

ز بهر تاج وصال تو سیف فرغانی (شب فراق نخواهد دواج دیبا را)

مگر از پری و غلمان کند ازدواج و آنگه چو تو آدمی بزاید که بدین جمال باشد

نخست آن شاهدان را چون عروسان در لباس عبارت کرخی ببین پس باز در تاج و دواج لغت بلخی مشاهده کن تا بدانی که نامعلوم تو بیش از معلوم است و نامفهوم تو بیش از مفهوم، و ما منا الا له مقام معلوم.

دواج خلافت ازو یافت زیب چو صهبای روشن به سیمینه ظرف

فلک جامه کوه زهره دواج قمر تخت مهر پروین تاج

از شرف تخت و از کرامت تاج از هوا پوشش وز نوا دواج