دنیی

معنی کلمه دنیی در لغت نامه دهخدا

دنیی. [ دُن ْ یی ی ] ( ع ص نسبی ) منسوب است به دنیا. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). دنیاوی. دنیوی. دنیایی. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به دنیوی و دنیاوی شود.
دنیی. [ دُن ْ ] ( از ع ، اِ ) ممال دنیا. جهان. گیتی. این جهان. مقابل عقبی. این سرای. دنیا و این جهان. ( یادداشت مؤلف ) ( ناظم الاطباء ) :
چو ملک دنیی در چشم وی حقیر نمود
بساخت همت او با نشاط دار قرار.بوحنیفه اسکافی.چه چیز بهتر و نیکوتر است در دنیی
سپاه نی ملکی نی ضیاع نی ، رمه نی.ناصرخسرو.صبا به سبزه بیاراست دار دنیی را
نمونه گشت جهان مرغزار عقبی را.انوری.چنار پنجه گشوده ست و نی کمر بسته ست
دعا و خدمت دستور صدر دنیی را.انوری.خدای تربت او را عزیز دنیا کرد
به عز دولت میمون خسرو دنیی.ابوالفرج رونی.خلاصه نظر سعد مخلص الدین آنک
سعادت از نظر اوست دین و دنیی را.ظهیر فاریابی.به نور مشعله امتحان دلالت کن
به حضرت شرف الملک خواجه دنیی.سیف اسفرنگ.ز مرگش چه نقصان اگر پارساست
که دردنیی و آخرت پادشاست.سعدی.دنیی آن قدر ندارد که بر او رشک برند
یا وجود و عدمش را غم بیهوده خورند.سعدی.

معنی کلمه دنیی در فرهنگ معین

(دُ ) [ ع . ] (ص نسب . ) منسوب به دنیا، دنیوی .

معنی کلمه دنیی در فرهنگ فارسی

دننوی ودنیاوی، منسوب به دنیا
( صفت ) منسوب بدنیا دنیوی دنیاوی .

معنی کلمه دنیی در ویکی واژه

منسوب به دنیا، دنیوی.

جملاتی از کاربرد کلمه دنیی

جامی ز می لعل لبت چاشنیی یافت درباخت به میخانه همی دنیی و عقبی
مر مرا جمله در کنار نهاد یک زمان دنیی‌ام نیامد یاد
حسام فتح تو دنیی گشاده کمند خیر تو عقبی گرفته
شد کون و مکان روشن ز انوار جمال تو ای نور رخت پیدا از دنیی و از عقبی
هم به دنیی شوند خوار و خجل همچو مستان فتاده اندر گل
که راهی رفته و رائی رزین است صلاح مردم دنیی درین است
ای داده بهر دنیی دون عمر خود بباد گوهر چو آب صرف مکن در بهای خاک
در بریده ز دنیی و عقبی کرده از هر دو روی در مولی
در سال ۲۰۱۲ دنییل کاردوسو به عنوان نوازنده کیبورد به گروه پیوست. با آمدن او گروه اقدام به انتشار دو آلبوم زنده و یک دی‌وی‌دی کرد.
پشت بر دنیی و دین کرده و جان در سر دل روی در بادیه ی عشق نهادیم و شدیم
از بس که غم دنییِ مردار خوری نه کار کنی و نه غم کار خوری