دلخوشی

چه دلخوشی بودم زان مسیح دم که مرا هلاک بیند و معجز نماییی نکند

چه خستگی است که در چشم ناتوان تو نیست؟ چه دلخوشی است که در گوشه دهان تو نیست

نیست ابنای زمان را بهره‌ای از دلخوشی زنده در گورند دل‌ها از غبار کینه‌ها

زآن مرا چندان نیاید دلخوشی کز سر دردی کسی بی سرکشی

من نشان کرده‌ام تو را که ز تو دلخوشی‌های بی‌نشان آمد

نه‌ایم آمده از پیِ دلخوشی مگو کز پی رنج و سختی کشی

دلخوشی با دلگشایی بوده‌ام غم کشی بی غمگساری مانده‌ام

کسانی که عشق آرزو کرده‌اند می دلخوشی در سبو کرده‌اند

به جان رساند مرا داغ دوستان دیدن چه دلخوشی خضر از عمر جاودان دارد؟

به هر کجا که بود دلخوشی، بهشت آنجاست گلی سلیم ز گلخن به باغبان بفرست