دریایی

معنی کلمه دریایی در لغت نامه دهخدا

دریایی. [ دَرْ ] ( ص نسبی ) دریائی. منسوب به دریا. بحری. آبی. که در دریا زیست کند. موجود دریائی. اهل دریا. آنها که غالباً در دریا سفر کنند : چه دامن درّ دریایی بل دراری سمایی... یافته بود. ( منشآت خاقانی چ دانشگاه ص 300 ).
چون نیی سباح ونی دریاییی
در میفکن خویش از خودراییی.مولوی.مرکب چوبین به خشکی ابتر است
خاص آن دریاییان را رهبر است
این خموشی مرکب چوبین بود
بحریان را خامشی تلقین بود.مولوی.چون صدف پروردم اندر سینه در معرفت
تا به جوهر طعنه بر درهای دریایی زدم.سعدی.- دریایی گردیدن ؛ راهی دریا شدن. به دریا رفتن. جا به دریا کردن :
چه خونها کرد در دل عاشقان رالعل می گونت
چه کشتیها درین یک قطره خون گردید دریایی.صائب ( از آنندراج ).ز حسن شوخ تو نظاره تماشائی
سفینه ای است که گردیده است دریایی.صائب ( از آنندراج ).- کره دریایی ؛ در افسانه ها، اسبی است که به شب از دریا بیرون می آید و به روز به دریا فرومی شود.( یادداشت مرحوم دهخدا ). و رجوع به این ترکیب ذیل کره شود.
|| درصفات کشتی و سفینه و دل مستعمل است و مراد از آن سرگشته و مشوش و پریشان است. ( آنندراج ) :
پریشان خاطری چون زلف یار بی وفا دارم
دل دریایی چون کشتی بی ناخدا دارم.میرنجات ( از آنندراج ).
دریایی. [ دُرْ ] ( اِخ ) قومی که در قرن دوازدهم و یازدهم قبل از میلاد به یونان حمله بردند و با آخنیان خویشاوند بودند ولی مدتی بعد در جنگلهای شمال بالکان سکنی گزیدند و آنان را بیرون راندند و در جنوب تسالی و پلوپونز اقامت کردند و جنوب غربی آسیای صغیر را مستعمره خود قرار دادند.

معنی کلمه دریایی در فرهنگ عمید

۱. مربوط به دریا.
۲. زندگی کننده در دریا: جانور دریایی.

معنی کلمه دریایی در فرهنگ فارسی

قومی که در قرون ۱۲ و ۱۱ ق م. بیونان حمله بردند و با آخنیان خویشاوند بودند ولی مدتی بعد در جنگلهای شمالی بالکان سکنی گزیدند و آنان را بیرون راندند و در جنوب تسالی و پلوپونز اقمت کردند و جنوب غربی آسیای صغیررا مستعمره خود قرار دادند.
( صفت ) منسوب به دریا بحری آبی : اسب دریایی .
قومی که در قرن دوازدهم و یازدهم قبل از میلاد به یونان حمله بردند و با آخنیان خویشاوند بودند ولی مدتی بعد در جنگلهای شمالی بالکان سکنی گزیدند و آنان را بیرون راندند و در جنوب تسالی و پلوپزند اقامت کردند و جنوب غربی آسیای صغیر را مستعمره خود قرار دادند .

جملاتی از کاربرد کلمه دریایی

گر ندیدی دل به زیر بار عشق شبنمی در زیر دریایی ببین
از خشک لبی همیشه دریا طلبیم ما دریاییم خشک لب زان سببیم
مرکب چوبین به خشکی ابترست خاص آن دریاییان را رهبرست
در سال ۲۰۰۲، نام او بر روی جایزهٔ متخصصان اطلاعات نیروی دریایی نهاده شد. کاراکریستی در ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۱۶ در سن ۹۴ سالگی در واشینگتن درگذشت. او در سال‌های آخر عمرش دچار زوال عقل شده بود.
چو در دریای بی پایان فتادیم همان بهتر که دریایی بباشیم
تو دریایی و طغرا قطره، کی از قطره می آید که همچون موج بیند دست خود در گردن دریا
سفرهای دریایی و کاروان‌ها (روایت زندگینامه‌ای)
قطره ای آب داد در چشمم گوهری در میان دریایی
من به طوفانِ ملامت متغیّر نشوم که به هر باد به هم بر نشود دریایی
حاصل از هر دو جهان عشق خدا آمد و بس بحر عشقست که هر قطره ازو دریاییست
این نیروی دریایی کافی نبود ما را در قبضهٔ ما از مانش تا مرمره بایستی
جهان گر نیست گردد، کم نگردد عالم جاهت چه باشد قطره ای کآن را ز دریایی کم انگاری