دریای نیل

که شاها سپه آمد و کوس پیل به جوش است صحرا چو دریای نیل

شیر به چرم پلنگ یا تو به خفتان کوه به دریای نیل یا تو به جوشن

نهادند صندوق بر پشت پیل زمین شد به کردار دریای نیل

نهنگان شده کشته بر پای پیل روان سیل خون همچو دریای نیل

بدل گفت پیکار با ژنده پیل چو غوطه است خوردن بدریای نیل

برستم چنین گفت کای ژنده پیل ببینی کنون موج دریای نیل

بفرمود تا هفت صد ژنده پیل ببردند برسان دریای نیل

کعبه ام شد پایمال پای پیل موسیم شد غرقه ی دریای نیل

به امل گذشت از ره اردبیل به گرگان بیامد چو دریای نیل

وراگیو خوانند پیلست و بس که در رزم دریای نیلست و بس