دایگی

آن مرد در مفارقت عیال، روز به شب می برد و شب به روز می آورد و مرضعه ای مشفق و قابله ای حاذق آورده بود تا طفل رضیع را که رشک گل ربیع بود چون صبا تربیت می داد و چون نسیم شمال دایگی می کرد و وصال پسر از فراق مادر عوض و بدل می شمرد که «من منع من الاثر قنع بالخبر» و در فراق امانی و تلخی زندگانی می گفت:

فلک به دامن محنت نهد به دایگی‌اش هر ان نتیجه که زاییده مادران هنر

آرکادیوس هم‌دوره با یزدگرد یکم شاه ساسانی بود. از آنجایی که یزدگرد راه مهربانی با مسیحیان را پیش گرفت آرکادیوس سرپرستی پسرش تئودوسیوس دوم را بدو سپرد. یزدگرد نیز خواجه‌سرایی به نام آنتیوخوس را به دایگی‌اش به روم فرستاد و نیز به سنای روم در برابر هر اقدامی بر تئودوسیوس هشدار داد.

ابر نیسانی برسم دایگی طفل باغ از برای شیر دادن جمله تن پستان شود

نه همین دایگی نمی‌دانند حق همسایگی نمی‌دانند

دایگی کرد دین یزدان را تا بپرورد نورِ ایمان را

قهر کند دایگی از لطف تو زهر دهد دایه چو آری تو فن

فلک به دایگی دین او در این مرکز زنی است بر سر گهواره‌ای بمانده دوتا

دایگی حسن دهد ناز را نغمگی آرا کند آواز را

چون کودکان ز دایه و مامک ز بخت خویش دیدی نشان دایگی و مهر مامکی

تاریخ‌چه رقص ادیسی با مجسمه‌هایی که در غارهای رانیگومپ‌ها در اودایگیری(اریسا) مربوط به ۲ قرن پیش از میلاد مسیح یافت شده‌اند قابل پی‌گیری است. ادیسی به عنوان قدیمی‌ترین رقص باستانی که ریشه در سنت و آیین دارد شناخته می‌شود.

به هر طرف پی احسان تو چنان ره برد که باز دایگی کبک کوهساری کرد