دامپرور

مردم روستای الفسانه به کشاورزی و دامپروری مشغول می‌باشند.

با غصب زمین‌های کشاورزی و تبدیل آنان به چراگاه برای کوچی‌ها، کشاورزی و دامپروری هزاره‌ها رو به نابودی رفت. همچنین از شروع اولین اذیت و آزار هزاره‌ها، کوچ آنان به مناطق دور و نزدیک و کشورهای همسایه آغاز گشت. ده‌ها هزار از آنان به هند (و پاکستان فعلی)، ایران و آسیای مرکزی رفتند.

صنعت دامپروری ۵۱ درصد از گازهای گلخانه‌ای که انسان تولید می‌کند را شامل می‌شود.

روستای الخلج حدود ۲۰۰۰ خانوار و تقریباً ۳۵۰۰ نفر جمعیت دارد که مهاجرت بیش از حد از این روستا باعث عدم ازدیاد جمعیت این روستا در بین سال‌های ۱۳۷۹ به‌بعد می‌باشد.شغل بیشتر مردم ساکن در روستا کشاورزی و دامپروری می باشد و در طی سالهای ۱۳۷۰الی۱۳۸۰که تقریبا مهاجرت در این روستا معکوس بود و براساس سرشماری سال ۱۳۷۵پر جمعیت ترین روستای بخش تیکمه داش شهرستان بستان آباد ،که از مرکز بخش یعنی شهر تیکمه داش هم جمعیتش بیشتر بود ،روستای الخلج بودو در این دهه بیشتر اهالی این روستا به شغل قالیبافی مشغول بودند.

اگرچه وسعت اراضی کشاورزی بسیار اندک است، ولی وجود چراگاه‌های کوهستانی باعث رونق دامپروری شده‌اند.

این روستا قدمتی بیش از ۵۰۰ ساله داشته و از قدیم غالب مردم این روستا مشغول کشاورزی، دامپروری، پرورش ماهی و صیادی می‌باشند. این روستا در گذشته به دلیل وجود جوی‌های آب (در زبان تبری: کیله) و گذر جوی بزرگ‌تر از میان آن به شاه‌کیله معروف شد. این جوی (کیله) امروزه نیز در روستا قابل مشاهده می‌باشد.

اسدآباد خورین، روستایی از توابع بخش کوهین شهرستان قزوین در استان قزوین ایران است.دارای اب وهوای سرد در زمستان وتابستانی خنک می باشد.دارای محصولات دیم کشاورزی گندم جو عدس نخود ومحصولات باغی گردو بادام و دامپروری سنتی می باشد.فاصله آن تاشهر قزوین ۳۵کیلومتر است.این روستا اصالتا ترک نشین است .در گذشته از روستا های همجواربه این روستا، مها جر ت هایی صورت گرفته است.ساکنین ان به زبان ترکی و کردی وفارسی گویش دارند.گروسی .ذوالقدر .علیپور. افشار. غیاثوند و....از اسامی فامیلی این روستا میباشد.دارای جاده آسفالته می باشد.تا بخش کوهین ۴ کیلومتر فاصله دارد.دارای آب لوله کشی وگاز وبرق می باشد.دارای یک تپه باستانی به ثبت رسیده از طرف اداره میراث فرهنگی می باشد.

روستای اسطلخ کوه دارای آب و هوای معتدل کوهستانی است و ارتفاع از سطح دریای آن بالغ بر ۲۲۸۰ متر می‌باشد و مردمان آن به کار زراعت و دامداری مشغولند و به دلیل نبود کارخانجات صنعتی در منطقه و سنتی بودن کشاورزی و دامپروری برای امرار معاش اکثر آنها به شهرهای صنعتی ازجمله شهر قدس، کرج، قزوین، ملارد (سراسیاب) ، تهران و رشت مهاجرت کرده‌اند.[نیازمند منبع]

قلعه‌ای تاریخی در جنوب این روستا به نام قلعه حاج سلیم با قدمتی بالغ بر دویست سال وجود دارد. این اثر تاریخی در سال‌های اخیر به دلیل بی‌توجهی مسئولین و شرایط اقلیمی به شدت مورد تخریب قرار گرفته‌ است. مقابل این قلعه قناتی به نام (دِرِه قَلعَه) وجود دارد که در سال‌ های اخیر به علت کمبود بارندگی و برداشت بیش از حد از سفره‌ های آب زیر زمینی در معرض نابودی است. همچنین از قنات هایی همانند (وَیرُو)، (بادِرِه) و ... می‌توان نام برد. شغل ساکنین این روستا کشاورزی، دامپروری و کارمندی است. منبت کاری نیز به تازگی رواج یافته‌ است.

جزیره قشم تا حدودی توان بالقوه برای دامپروری را دارد و هم‌اکنون دامپروری به روش سنتی در جزیره انجام می‌گیرد. نزدیک به ۲۰۰۰ راس بز از نژادهای مخصوص تالی، جزیرتی، پاکستانی و هم چنین حدود ۳۰۰۰ راس گوسفند و گاو گوساله و چند هزار ماکیان در جزیره وجود دارد.