خونین جگر

وآنگه چنان ز درد تو آهی برآورم کاهْ لِ بهشت را همه خونین جگر کنم

تا خون کسی دامن پاک تو نگیرد واقف زنم دیده خونین جگران باش

در دور خط سبز مگر صائب این گروه رحمی به حال عاشق خونین جگر کنند

دور از تو چه گویم: بچه حالست هلالی؟ درمانده بدرد دل خونین جگر خود

چو نافه مردم خونین جگر نمی دانند که صاحب نفس مشکبار می گردند

خوشم چو نافه خونین جگر به خرقه فقر که می شود ز نمد به شراب احمر صاف

تو همه شب می گلگون کشی از ساغر غیر چه غم ار خون بخورد عاشق خونین جگرت

تا کوی تو بی‌رهبری و راهبری چند رفتم ز پی ناله خونین جگری چند

آب نوح و اشک چشم زینب خونین جگر هر دو طوفانند اما این کجا و آن کجا

عارف خونین جگر تشنه لب لعل دوست واعظ کوته‌نظر در طلب کوثر است